کوه صبرم کی ز فرمان تو سر پیچیده‌ام
پا به دامان تحمل تا کمر پیچیده‌ام
کی حدیث شکوه می‌گوید لب اظهار من
من که درد ناوکش را در جگر پیچیده‌ام
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
کوه صبرم کی ز فرمان تو سر پیچیده‌ام
پا به دامان تحمل تا کمر پیچیده‌ام
کی حدیث شکوه می‌گوید لب اظهار من
من که درد ناوکش را در جگر پیچیده‌ام
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات از احساس صبر و تحمل سخن می‌گوید. او اشاره می‌کند که هرچند در برابر فرمان و خواسته‌ها ممکن است دچار تردید و سرپیچی شود، اما همچنان خود را به تحمل و سختی‌ها متعهد نگه داشته است. همچنین، او به دردی که در دلش احساس می‌کند، اشاره می‌کند که درونش پنهان شده و نمی‌تواند آن را به زبان بیاورد.
هوش مصنوعی: کوه صبر من چگونه از دستورات تو سرپیچی کرده است؟ من تا کمر در دامان تحمل فرورفته‌ام.
هوش مصنوعی: کسی نمی‌تواند از درد و غم من بگوید، چرا که تنها من هستم که عذاب تیر زخم را در دل خود احساس می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اشک را در پرده‌های چشم تر پیچیده‌ام
ساده‌لوحی بین که در کاغذ شرر پیچیده‌ام
من نه آن نخلم که ننگ بی‌بری بارآورم
سر ز بیم سنگ طفلان از ثمر پیچیده‌ام
گرچه مور لاغرم اما شکارم فربه است
[...]
باز در دل دود آه شعله ور پیچیده‌ام
دوزخی در تنگنای یک شرر پیچیده‌ام
کرده‌ام گرداب را فوّارة صد گردباد
بسکه اشک و آه را در یکدگر پیچیده‌ام
در محبّت معنی بسیار را لفظ کمیست
[...]
نی همین از خودنمایی پا و سر پیچیده‌ام
خویش را در جیب صد عیب و هنر پیچیده‌ام
هرچه با گردون دون دادم همانم باز داد
چون صدا این کوه را من بر کمر پیچیده‌ام
باطن خود را به ظاهر نیک گردانیده‌ام
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.