|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به احساسات و دردهای درونی خود اشاره می‌کند. او از دیدن وضعیت خود در آینه‌ای که دوستی را به دشمن تبدیل کرده سخن می‌گوید و درباره توبه و وحشت‌های درونی‌اش صحبت می‌کند. در نهایت، به کمبود ظرفی برای دلتنگی اشاره می‌کند و می‌گوید که نباید به رسوایی خود افتخار کند زیرا غنچه‌های باغ هرگز به شکوفه نخواهند نشست.
هوش مصنوعی: هرچند ساقی مشاهده کرده که من در حال نوشیدن خون هستم، اما در بدبختی‌ام، توبه‌ام را در اوج شکستگی و ناامیدی دیده است.
هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانم فراموش کنم که چگونه دل‌تنگی‌ها و خوف و وحشت‌های عشق من به خاطر دوست، خود را در آینه‌ای که شبیه به دشمن است، نمایان می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر در دل خود جایی برای دلتنگی نداری، پس از بیان غرور و رسوایی بپرهیز. غنچه‌های این باغ هرگز به شگفتن نیفتاده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این وطن رزم‌آوری مانند قارن دیده است
وقعه گرشاسب و جنگ تهمتن دیده است
هوشمندی همچو جاماس و پشوتن دیده است
شوکت گشتاس و دارایی بهمن دیده است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.