دیده را شوخی چشمت دل بیتاب کند
خاک را گرد رهت آینه آب کند
سجده وحشی شود از حلقه راحت طلبان
گر خم دام ستمهای تو محراب کند؟
نقش پایی که به راهت صدف آبله شد
خاک در دیده بیتابی سیماب کند
کشته تیغ نگاهیم خدا می داند
خون افسرده ما کار می ناب کند
سرمه چشم من آن دولت بیدار کجاست
که نگاه دلم از عربده بد خواب کند
من تنک حوصله دل بی غم و گل سست وفا
چون کسی تکیه به خونگرمی احباب کند
مس امید طلا کردم و دانم که جنون
ساغر تشنه لبی را گل شاداب کند
نشود رام زمین سایه شمشادش اسیر
خاک را بلکه خیال من بیتاب کند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف احساسات عمیق عشق و اشتیاق می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصویرسازی‌های زیبا، نشان می‌دهد که چگونه چشم و نگاه معشوق می‌تواند دل او را بی‌قرار کند و خاک را در پی عشقش آینه آب بسازد. او از سجده و تلاش برای رسیدن به معشوق سخن می‌گوید و درد و رنج عشق را توصیف می‌کند. همچنین، شاعر به طلب حالت بیداری و آگاهی از طرف عشق خود اشاره می‌کند و می‌خواهد که دل او از سردرگمی و خواب آشفته رها شود. در نهایت، شاعر بیان می‌کند که در پی امید و عشق، حتی در شرایط ناامیدکننده نیز، می‌توان شادابی و زندگی تازه‌ای را تجربه کرد.
هوش مصنوعی: چشم‌هایت با ناز و زیبایی خود، دل را بیتاب می‌کند و حتی خاکی که بر سر راهت است، به خاطر تو به گونه‌ای می‌شود که مثل آینه، منعکس‌کننده آب می‌گردد.
هوش مصنوعی: اگر کسی به دنبال آسایش و راحتی باشد، در برابر مشکلات و سختی‌ها سر فرود می‌آورد و با آنها کنار می‌آید. ولی آیا ممکن است که فردی که تحت فشار و ظلم است، در برابر این دشواری‌ها تسلیم شود و همچون شخصی که در نماز به سجده رفته است، عبودیت و خضوع نشان دهد؟
هوش مصنوعی: این بیت به تصویر کشیدن احساسی عمیق و اضطراب ناشی از عشق و دل‌باختگی است. با اشاره به قدم‌های محبوب، نشان می‌دهد که چگونه آن قدم‌ها می‌توانند در دل انسان آثار و نشانه‌هایی ایجاد کنند. حتی خاکی که از آن راه می‌گذرد، برای چشم‌ها اثر می‌گذارد و حالت‌های ناپایدار و پریشانی به وجود می‌آورد. به طور کلی، این شعر بیانگر عمق احساس و تاثیرگذار بودن وجود محبوب بر زندگی انسان است.
هوش مصنوعی: ما بر اثر نگاهی آزارنده جان خود را از دست داده‌ایم؛ خدا می‌داند که این غم و اندوه ما می‌تواند زهرش را به ضد خود تبدیل کند و از آن حالت افسردگی، زندگی تازه‌ای به وجود آورد.
هوش مصنوعی: چشمان من آن زیبایی بیدار کجاست که نگاه قلب من را از خواب آشفته کند؟
هوش مصنوعی: من زودرنج و بی‌حوصلگی هستم و دل‌های شاد و مهربان را می‌بینم، مانند کسی که به گرمی دوستانش تکیه می‌کند، اما با وفا و پایداری همراه نیست.
هوش مصنوعی: امید را همچون طلایی در دل دارم و می‌دانم که عشق، روح تشنه را به شادابی و سرزندگی می‌آورد.
هوش مصنوعی: سایه شمشاد بر زمین نمی‌گذارد که خاک اسیر شود، اما تنها خیال من است که بی‌قرار می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.