دل پروانه فروغ گهر راز من است
اشک بلبل نمک گریه غماز من است
چهره باده پرستی شفق راز من است
پر طاووسی می شوخی پرواز من است
عمری از خوی کسی کوره دل تافته ام
شعله خاکستر آیینه پرواز من است
تپش دل به لبم فرصت یک ناله نداد
گوشها پرده نشنیدن آواز من است
شعله با داغ جگر می چکد از ابر جنون
لاله بوقلمون سایه پرواز من است
پرده زمزمه شور جنون بوی بهار
جوش گل شد رسای اثر ساز من است
عندلیب گل رعنای تمنا محو است
رنگ اگر باخته ام شعله آواز من است
رنگ دانش ز شناسایی من ریخته اند
لب گشودن سخن آخر غماز من است
جگر سوخته ام صیقل آیینه اسیر
برق تیغ نگه گرم در انداز من است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن شعری است که احساسات عمیق و درونی شاعر را بیان می‌کند. شاعر به نمودهای عشق و درد اشاره دارد و از طریق تصویرسازی‌های زیبا، عمق عواطف خود را منتقل می‌کند. او از دل پروانه و اشک بلبل سخن می‌گوید که نمادهایی از عشق و اندوه هستند. همچنین، به جانی پر از شوق و نوستالژی اشاره می‌کند که در آن حسرت‌ها و آرزوها موج می‌زند. در کل، این شعر ترکیبی از زیبایی، غم و جستجوی حقیقت در زندگی و عشق را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: دل پروانه به روشنی و گوهر راز من مربوط می‌شود و اشک بلبل نشان‌دهنده غم و درد من است.
هوش مصنوعی: چهره شادی و سرمستی من در رنگ‌های شفق نمایان است و پرواز روح من، به زیبایی و شکوهی مانند پر طاووس است.
هوش مصنوعی: من سال‌هاست که از دل کسی به شعله‌ای تبدیل شده‌ام که مانند خاکستر، نشانه‌ای از آمال و رویاهای من است.
هوش مصنوعی: دل من به شدت می‌تپد و فرصتی برای گفتن حتی یک ناله به من نمی‌دهد. گویا گوش‌هایم توانایی شنیدن صدای من را ندارند.
هوش مصنوعی: شعله با حرارت دل می‌چکد از ابر دیوانگی گل لاله، و سایه پرواز من است.
هوش مصنوعی: پرده‌ای از شادی و جنون بر افراشته شده و بوی بهار و سرزندگی در فضا پیچیده است. این حس و حال به خوبی نشان‌دهنده تأثیر نواهای من است.
هوش مصنوعی: پرندۀ خوشخوانی که در باغ گل زیبا زندگی می‌کند، از رنگ و زیبایی خود غافل است. اگر من نیز رنگ و ظواهر را از دست داده‌ام، دلیلش این است که صدای آواز من همچنان شعله‌ور و جاذب است.
هوش مصنوعی: رنگ و بوی علم و دانایی از شناخت من به دست آمده و وقتی صحبت باز می‌کنم، آنچه درونم را از غم و اندوه نشان می‌دهد، همان سخن واقعی من است.
هوش مصنوعی: دل من مانند آینه‌ای است که در دست کسی است و نور تند چشم او بر من می‌تابد، احساس من گرفته و داغ است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
موج سنبل ز پریشانی پرواز من است
گل برافروخته شعله آواز من است
سینه ای کز گل صد برگ ز هم نشناسند
مخزن درد نهان و صدف راز من است
لامکان سیرتر از عشق بود همت من
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.