بزم حیرت را چراغ از دیده ما روشن است
آنچنان کز اشک مجنون چشم صحرا روشن است
ناخدا داند که طوفان است او را سرنوشت
گر سوادش از خط یک موج دریا روشن است؟
بسکه ذوق دیدنت داریم بعد از سوختن
دیده آیینه هم از صحبت ما روشن است
بازوی فرهاد را نازم که شد خاک و هنوز
از شرار تیشه او چشم خارا روشن است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان زیبایی و عشق می‌پردازد. شاعر از روشنایی‌های عاطفی و تجربیات عاشقانه حرف می‌زند و به تأثیر اشک‌ها و عشق بر جان و دل انسان اشاره می‌کند. اشاره به طوفان و سرنوشت نشان‌دهنده دوستی با مشکلات و چالش‌های زندگی است. در نهایت، شاعر از زیبایی و شوق دیدن معشوقه‌اش صحبت می‌کند و به تأثیرات عمیق عشق بر زندگی اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: در مجلس حیرت و شگفتی، نور از چشمان ما می‌تابد، مانند اینکه چشمان مجنون، به خاطر اشک‌ها، صحرا را روشن کرده است.
هوش مصنوعی: کسی که در دریا سفر می‌کند، به خوبی می‌داند که سرنوشتش چه طور رقم خواهد خورد. اگر دانش او به اندازه‌ای باشد که بتواند از تغییرات یک موج دریا اطلاعات بگیرد، می‌تواند پی ببرد که طوفانی در پیش است.
هوش مصنوعی: ما آنقدر مشتاق دیدن تو هستیم که حتی بعد از اینکه چشم‌های ما سوخته، آیینه هم از صحبت‌های ما روشنی می‌گیرد.
هوش مصنوعی: من به بازوی فرهاد افتخار می‌کنم که پس از اینکه به خاک رفت، هنوز هم شعلۀ تیشه‌اش چشم سنگ‌ها را روشن کرده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.