|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به بیان آلام و دردهای درونی خود میپردازد. او از شعلههای عشق و دیوانگی سخن میگوید و نشان میدهد که وجودش تحت تأثیر این احساسات است. غبار و آشفتگی در وجودش نمایان است و سوختگی تنش از آتش دل او خبر میدهد. همچنین، او به این موضوع اشاره میکند که هرچه که از عشق در دل داشته، نتوانسته آن را فراموش کند و در نتیجه، همواره در تلاطم و بیقراری است.
هوش مصنوعی: از سایهٔ خارم، نشانهای از دیوانگی و بیتابیام پیداست؛ و از رقص غبار، معلوم است که در درونم تلاطم و شوری وجود دارد.
هوش مصنوعی: مانند شعلهای که با دود بازی میکند، ارم (بهشت) به وضوح نمایان است.
هوش مصنوعی: بدن من از آتش احساساتم در یک لحظه دچار سوختگی شده است و واضح است که به خاطر تو سالهاست که درگیر این وضعیت و احساسات هستم.
هوش مصنوعی: شمع محبت که از خواب عدم بیدار نشده، نشان دهنده این است که دل بیدرد من از شعلههای دلسوزیام هویداست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.