هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت عمل در کنار علم اشاره دارد. شاعر می‌گوید: اگر فردی دانشمند باشد و علمش را به کار نگیرد، در حقیقت، علم او بی‌فایده است. علمی که صرفاً به دانش مربوط می‌شود و عمل نمی‌طلبد، مانند نادانی است. بنابراین، علم واقعی آن است که به عمل منجر شود.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت عمل در کنار علم اشاره دارد. شاعر می‌گوید: اگر فردی دانشمند باشد و علمش را به کار نگیرد، در حقیقت، علم او بی‌فایده است. علمی که صرفاً به دانش مربوط می‌شود و عمل نمی‌طلبد، مانند نادانی است. بنابراین، علم واقعی آن است که به عمل منجر شود.
هوش مصنوعی: اگر آدم عالم و با فضیلت باشد، می‌داند که دانشی که بدون عمل باشد، آسان و بی‌ارزش است.
هوش مصنوعی: علمی که نیاز به عمل دارد، اگر از عالمان بهره‌مند نشویم و آنها به آن عمل نکنند، در حقیقت، نادانی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آن کس که ز روی علم و دین اهل بود
داند که جواب شبهه بس سهل بود
علم ازلی علت عصیان بودن
پیش حکما ز غایت جهل بود
صد سال در آتشم اگر رحل بود
آن آتش سوزنده مرا سهل بود
با مردم نااهل نباید صحبت
کز مرگ بترصحبت نا اهل بود
من مِی خورم و هر که چو من اهل بود
می خوردن من به نزد او سهل بود
می خوردن من حق ز ازل می‌دانست
گر می نخورم علم خدا جهل بود
صد سال اگر در آتشم مَهل بود
با آتش سوزنده مرا سهل بود
با مردم نااهل مبادا صحبت
کز مرگ بتر صحبت نااهل بود
بی علم کسی بود که نا اهل بود
دانستن علم و معرفت سهل بود
این نکته مبرهن است نزد همه کس
دانستن هر چیز به از جهل بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.