گر گدا باشد به یاد پادشه نبود عجب
این عجب بنگر که سلطان می‌کند یاد گدا
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
گر گدا باشد به یاد پادشه نبود عجب
این عجب بنگر که سلطان می‌کند یاد گدا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت نشان‌دهنده‌ی این است که اگر یک گدا (فقیر) در ذهن خود به یاد پادشاه (سلطان) باشد، چه چیزی عجیب است. اما چیزی که واقعاً عجیب است این است که سلطان (پادشاه) نیز به یاد گدا (فقیر) باشد. در اینجا، شاعر به تعامل و ارتباط میان دو طبقه‌ی اجتماعی با تأکید بر نقش و یادآوری آنها از یکدیگر اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: اگر گدا به یاد پادشاه باشد، نباید تعجب کرد؛ بلکه جای تعجب اینجاست که سلطان خودش به یاد گداست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.