|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان یک تجربه روحانی و معرفتی میپردازد. شاعر میگوید هر کس که به نور الهی نظر کند، همه چیز را زیبا و نیکو خواهد دید. آنکه در دریا با دیگران است، صفات و زیباییهای آنان را مانند خود میبیند. کسی که فقط به ما نگاه میکند، غیر را نمیبیند، زیرا در عمق خود فقط ما را میشناسد. کسانی که در آینه نگاه میکنند، تجلی جان و حقیقت را در مقابل خود مشاهده میکنند. در نهایت، شاعر اشاره میکند که چشم باریکبین ما تنها یک تو را میبیند و دوگانگی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: هرکس که با چشم روشنایی او را ببیند، هر چیزی که ببیند، زیبا و نیکو خواهد بود.
هوش مصنوعی: کسی که در کنار ما نشسته، در دریا به همان صورت که ما میبینیم، او نیز میبیند و به هر سو نگاه میکند.
هوش مصنوعی: چشم ما که همیشه به دیدن دیگری عادت دارد، وقتی به غیر از آنچه که میشناسد نگاه میکند، دیگر هیچ چیز را نمیبیند.
هوش مصنوعی: هر کسی که به آینه نگاه کند، جان و محبوبش را در آن میبیند.
هوش مصنوعی: چشم تیزبین سید ما فقط یک چیز را میبیند؛ چگونه ممکن است دو چیز را ببیند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دیدهٔ ما چو نور او بیند
هر چه بیند همه نکو بیند
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.