هرچه می گویند می گوئیم ما
آنچه می جویند می جوئیم ما
ما به بوی زلف سنبل بوی او
مو به مو زلف بتان بوئیم ما
جام می آب حیاتی خوش بود
خرقهٔ خود را به آن شوئیم ما
ما و او با هم یگانه گشته ایم
بی دوئیم و ما و تو اوئیم ما
عین دریائیم و دریا عین ما
عین ما از عین ما جوئیم ما
نیست ما را ابتدا و انتها
تا ابد خود را به خود پوئیم ما
سیدم آئینهٔ گیتی نماست
ما چنین آئینه ، یک روئیم ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر وحدت و یکپارچگی است. شاعر میگوید که آنچه مردم میگویند ما هم میگوییم و آنچه جستجو میکنند، ما نیز به دنبال آن هستیم. ما به عشق و زیبایی روی معشوق نگاهی داریم و به دنبال آن هستیم. همچنین، در این شعر به مفهوم بیزمانی و بینهایتی اشاره میشود، بهطوریکه ما خود را از ابتدا تا انتها جستجو میکنیم و در نهایت به یک نوع همزیستی و تکنیکی اشاره میکند که همه ما یکدیگر را منعکس میکنیم. شاعر به این نتیجه میرسد که در Tief و در سطح، همه ما یکچیز هستیم.
هوش مصنوعی: هرچه دیگران می گویند، ما همان را تکرار میکنیم؛ اما آنچه ما به دنبالش هستیم، متفاوت است و خود را به آن میرسانیم.
هوش مصنوعی: ما با بوی موی سنبل، عطر او را به خوبی احساس میکنیم و هر یک تار موی بتان را بویایی میکنیم.
هوش مصنوعی: نوشیدن جام آب حیات لذتبخش است، پس بهتر است لباس خود را در آن شستشو دهیم.
هوش مصنوعی: ما و او به یک وحدت رسیدهایم، دیگر دو وجود نداریم و ما و تو، در واقع، همان او هستیم.
هوش مصنوعی: ما مانند دریا هستیم و دریا نیز نماد ماست. ما از ذات و ماهیت خودمان سرچشمه میگیریم.
هوش مصنوعی: ما نه شروعی داریم و نه پایانی، همواره در جستجوی خودمان هستیم.
هوش مصنوعی: سید من نمایانگر جهانی است و ما نیز مانند او به یک سوی آن نگاه میکنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
صحبت جاهل نمی چوییم ما
ره نه بر نفس و هوی پوییم ما
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.