عشق او همدم دیرینهٔ ماست
خلوتش در حرم سینهٔ ماست
جان ما گرچه که آئینهٔ اوست
روی او نیز هم آئینهٔ ماست
کُنج دل گوشهٔ ویرانهٔ اوست
گنج او حاصل گنجینهٔ ماست
عشق ورزیدن و میخواری هم
عادت کهنهٔ دیرینهٔ ماست
صوفی صافی معنی به صفا
طالب صورت پشمینهٔ ماست
آنچه امروز توئی طالب آن
حرفی از درس پریرینهٔ ماست
همچو سید بود ایمن ز خمار
هر که مست از می دوشینهٔ ماست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق عشق و وابستگی به معشوق میپردازد. شاعر عشق را به عنوان همدم همیشگیاش معرفی میکند و آن را در دل و جان خود حس میکند. او میگوید که عشق و خوشگذرانی در دورانی کهن جزء عادات اوست. همچنین، عشق به معشوق نه تنها درونی، بلکه در قالب گنجی گرانبها در درون خود اوست. در نهایت، شاعر به این نکته اشاره میکند که آنچه امروز در جستجوی آن است، مفهومی از گذشته و درسی از آن دوران است.
هوش مصنوعی: عشق او همیشه با ما بوده و محلی که او در آن در دل ما جای دارد، مانند حرم مقدسی است.
هوش مصنوعی: روح و جان ما مانند آینهای است که تصویر او را منعکس میکند و در عین حال، چهره او نیز همچون آینهای از ما دیده میشود.
هوش مصنوعی: دریا دلش مکانی بی رونق و خالی است و گنج او نتیجهٔ treasures گرانبهایی است که در دل ما نهفته است.
هوش مصنوعی: عشق ورزیدن و نوشیدن شراب از عادتهای قدیمی و دیرینه ماست.
هوش مصنوعی: صوفی با روحی پاک و خالص تنها به دنبال ظواهر و نشانههای مادی است، در حالی که ما به عمق و معنای واقعی زندگی توجه داریم و به جای ظواهر سطحی، به جستوجوی حقیقت روحانی میپردازیم.
هوش مصنوعی: آنچه امروز تو به دنبالش هستی، تنها بخشی از آموختههای گذشته ماست.
هوش مصنوعی: هر کسی که از شراب دوشینهٔ ما مست شده باشد، مانند یک سید در امان از ناهی و غم است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.