در شهادت شاهدی از غیب بی عیب آمده
این چنین شادی خوش بی عیب از غیب آمده
در گلستان غنچهٔ گل در هوای روی او
پیرهن بدریده و بی دامن و جَیب آمده
آن معانی بدیع او بدیع دیگر است
زان که بر وی این کلام الله بی رَیب آمده
نو عروس فکر بکرم شاهدی بس دلکش است
در مشاهد شاهدی می خواهد از غیب آمده
در جوانی نعمت الله با سواد و معرفت
این زمان باز آمده پروانه با شیب آمده
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف زیبایی‌ها و شادی‌هایی از دنیای غیبی می‌پردازد که بدون عیب و نقص است. او از غنچه‌ای در گلستان سخن می‌گوید که به عشق یک معشوق در هوای او شکوفا شده است. همچنین به معانی جدید و زیبای کلام خدا اشاره می‌کند که بی‌ریسک و واقعی است. شاعر از شاهدی که جلوه‌گر زیبایی‌های فکری و معرفتی است یاد می‌کند که از غیب به او الهام شده و نماد جوانی و جاذبه‌ی الهی است.
هوش مصنوعی: شاهدی از عالم غیب بدون هیچ نقصی آمده است و این شادی خالص و بی عیب نیز از آن عالم به ما رسیده است.
هوش مصنوعی: در باغ، جوانه‌ی گل با شوق و عشق به چهره‌ی معشوق، لباسی پاره و بدون دامن و جیب به تن کرده است.
هوش مصنوعی: آن مفاهیم نو و تازه‌ای که او دارد، از نوعی دیگر است؛ زیرا این سخن خداوند بدون شک و تردید بر او نازل شده است.
هوش مصنوعی: نوعروس فکر، به تصویر کشیدن یک شاهد دلربا و جذاب است. این تصویر به قدری دلنشین است که نیازی به مشاهده واقعی آن نیست و گویی این شاهد از دنیای پنهان به وجود آمده است.
هوش مصنوعی: در جوانی، نعمت‌الله بر دانش و آگاهی مسلط بود، و حالا مثل پروانه‌ای که با ریزش نزولی آمده، به این زمان بازگشته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.