همچو ما کیست در جهان تشنه
بحر جودیم و همچنان تشنه
عین آب حیات چشمهٔ ماست
چشمه در چشم ما به جان تشنه
می رود آب چشم ما هر سو
ما به هر سو شده روان تشنه
خوش کناری پرآب و دیدهٔ ماست
ما فتاده در این میان تشنه
همه عالم گرفته آب زلال
حیف باشد که تشنگان تشنه
آب دریا و تشنه مستسقی
می خورد آب ناتوان تشنه
سخن سید است آب حیات
خضر وقت امان به آن تشنه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر در مورد تشنگی و craving انسان‌ها برای فیض و رحمت خداوند است. شاعر به صورت استعاری از آب و چشمه‌ها برای توصیف محبت و بخشندگی الهی استفاده می‌کند و به تشنگی روحی انسان‌ها اشاره می‌کند که به رغم وجود نعمت‌های الهی، هنوز هم احساس عطش و نیاز دارند. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که همه موجودات در جستجوی آب زلال و حیات‌بخش خداوند هستند و این تشنگی در زندگی انسان‌ها امری همیشگی است. در نهایت شاعر به مفهوم خضر و زندگی‌بخش بودن کلامش تاکید می‌کند.
هوش مصنوعی: در جهان، مانند ما کسی نیست که تشنه بخشش و generosity باشد و همچنان در این تشنگی باقی بماند.
هوش مصنوعی: چشمه‌ای که به ما زندگی می‌بخشد، مانند آب حیات است و در چشمان ما قرار دارد، مانند آبی که برای جانی تشنه ضروری است.
هوش مصنوعی: اشک‌های ما به هر طرف می‌رود و ما در هر جا، در حالیکه تشنه هستیم، زنده‌ایم.
هوش مصنوعی: کنار پر آبی که داریم، دیدگان ما به این وضع است که در حالی که تشنه هستیم، در این میان گرفتار شده‌ایم.
هوش مصنوعی: تمام جهان از آب زلال سیراب شده و این واقعاً تأسف‌آور است که هنوز عده‌ای در تشنگی به سر ببرند.
هوش مصنوعی: آب دریا با وجود فراوانی‌اش، برای تشنه‌ای که مشکل خاصی دارد، کمکی نمی‌کند. این تشنه، به نوعی نقص یا ناتوانی دچار است که حتی با وجود دریا هم نمی‌تواند از آن بهره‌مند شود.
هوش مصنوعی: سخنان سید مانند آب حیات است که در زمان مناسب به تشنه‌دلان می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.