وقت سرمستی است مخموری بمان
نیک نزدیکی مرو دوری بمان
آشنائی ترک بیگانه بگو
در وصالی هجر و مهجوری بمان
غرهٔ علم و عمل چندین مباش
بگذر از هستی و مغروری بمان
صحبت رندان غنیمت می شمر
قصهٔ رضوان مگو حوری بمان
نور چشم عالمی پیدا شده
روشنش می بین و مستوری بمان
غیرت ار داری ز غیرش در گذر
غیر او ناریست یا نوری بمان
از انا بگذر به حق می گو که حق
نعمت الله باش منصوری بمان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مضمون سرمستی و عشق اشاره دارد و به مخاطب می‌گوید که در حالت مستی و عشق باقی بماند. به نظر می‌رسد شاعر بر اهمیت نزدیکی و وصال تأکید می‌کند و هشدار می‌دهد که از غرور و تفاخر پرهیز کند. او همچنین به لزوم قدر دانستن دوستی‌ها و لذت بردن از صحبت با رندان اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر به جستجو در معنا و حقیقت دعوت می‌کند و پیشنهاد می‌دهد تا از خودپرستی و تعلقات دنیوی بگذرد و به حقیقت و نعمت‌های الهی توجه کند.
هوش مصنوعی: زمانی است که انسان باید از خوشی و سرمستی لذت ببرد؛ در این حال نباید به دوری و فاصله فکر کند. بهتر است در نزدیکی بماند و از لحظات زیبا بهره‌مند شود.
هوش مصنوعی: آشنایی و دوستی باعث می‌شود که جدایی و دوری به پایان برسد و انسان در کنار محبوبش قرار بگیرد.
هوش مصنوعی: به خودت مغرور نشو و به علم و کارهای خود نبال، از وضعیت کنونی فراتر برو و از خودخواهی اجتناب کن.
هوش مصنوعی: با دوستان خوش صحبت کن و از داستان‌های بهشتی و حوری‌ها حرف نزن.
هوش مصنوعی: چشم‌نوازانی که در دنیا به نور و روشنی مشغول هستند، را ببین و به پنهانی و آرامی بپرداز.
هوش مصنوعی: اگر غیرت داری، از غیرت خود نگذری؛ چرا که غیر او نه آتش است که بسوزاند، و نه نوری است که بماند.
هوش مصنوعی: به سوی حقیقت برو و به خدا بگو که نعمت الهی باشید و همواره در مسیر راست قرار بگیرید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.