گاه تاریکست و گه روشن سرای این جهان
غم مخور چون اهل دنیا از برای این جهان
گر نوای آن جهان داری بیا خوشوقت باش
بینوا باشی اگرخواهی نوای این جهان
اعتمادی نیست بر یاران این دنیای دون
عاقبت بیگانه گردد آشنای این جهان
بگذر از حرص جهان راه خطا دیگر مرو
خود که می یابد صوابی ازخطای این جهان
دائماً خر بنده ای باشد که آمد شد کند
هر که باشد همچو خواجه در قفای این جهان
می دهد عمر عزیز خویش بر باد هوا
باد پیماید که افتد در هوای این جهان
محنت آباد سرابی خاکدان ناخوشی
بی خرد نامش کند دولتسرای این جهان
نعمت الله دنیی و عقبی نخواهد از خدا
آن جهان هرگز نمی خواهد چه جای این جهان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تأمل در شرایط متناقض و ناپایدار زندگی دنیوی می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که این جهان گاهی تاریک و گاهی روشن است و نباید به ظاهر آن دلخوش کرد. او از مادی‌گرایی و وابستگی به دنیا هشدار می‌دهد و تأکید می‌کند که دوستان این دنیا ممکن است در نهایت بیگانه شوند. شاعر توصیه می‌کند از حرص و طمع در این دنیا بگذریم و به دنبال مسیر درست باشیم. عمر ارزشمند انسان را تحت تأثیر هوا و هوس‌های دنیوی دانسته و همچنین به زندگی ناکامی که در واقعیت وجود دارد، اشاره می‌کند. در نهایت، او بر این باور است که نعمت‌های واقعی نه در این دنیا، بلکه در جهان دیگری است.
هوش مصنوعی: این دنیا گاهی تاریک و گاهی روشن است. نگران نباش، زیرا مردم برای این دنیا زندگی می‌کنند.
هوش مصنوعی: اگر صدای آن جهان را داری، خوشحال باش، اما اگر می‌خواهی صدای این دنیا را بشنوی، باید بی‌چاره باشی.
هوش مصنوعی: در این دنیا که پر از فریب و نیرنگ است، نمی‌توان به دوستان و همراهان اعتماد کرد، زیرا در نهایت، کسی که امروز به نظر آشنا می‌آید، ممکن است فردا به بیگانه‌ای تبدیل شود.
هوش مصنوعی: از دست دادن حرص و طمع‌های دنیوی را فراموش کن و دیگر به راه‌های نادرست نرو، زیرا هیچ چیز در این دنیا نمی‌تواند به تو راه درست را نشان دهد.
هوش مصنوعی: در این دنیا، همواره افرادی وجود دارند که به خودی خود و یا به واسطه دیگران، در حال خدمت و انجام کارهایی هستند. هر کسی به نوعی شبیه به شخص بزرگ و محترم در این مسیر است.
هوش مصنوعی: انسان عمر گرانبهای خود را به راحتی هدر می‌دهد و مانند بادی در هوا به سر می‌برد؛ اینجا زندگی در معرض اتفاقات و تغییرات ناگهانی است.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف سختی‌ها و دشواری‌های زندگی می‌پردازد. اشاره دارد به اینکه زندگی به چیزی شبیه سراب می‌ماند، که در آن تلاش‌ها و رنج‌ها به خاطر نادانی بی‌فایده به نظر می‌رسند، و در نهایت می‌تواند به سردرگمی و ناکامی منجر شود. به همین دلیل، زندگی در این دنیا را به مثابه یک مکان ناخوشایند و آشفته توصیف می‌کند.
هوش مصنوعی: شخصی که از خداوند چیزی نمی‌خواهد، به رستگاری و سعادت در دنیای آینده فکر می‌کند و برای او این دنیا اهمیتی ندارد. او به دنبال آرامش و نعمت‌های جاودانی است که تنها در آخرت به دست می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.