چیست عالم سایه بان شمس دین
این و آن باشد از آن شمس دین
شمس دین را دوست می دارم بجان
می خورم سوگند جان شمس دین
عارفانه با تو می گویم سخن
این معانی از بیان شمس دین
نور دین از شمس دین روشن شده
دادمت اینک نشان شمس دین
مجلس عشقست و ما مست و خراب
باده نوشان عاشقان شمس دین
گر به بیت الله عزیمت می کنی
راهرو با رهروان شمس دین
نعمت الله سید جانان بود
گرچه هست از بندگان شمس دین
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به اشاره به "شمس دین" می‌پردازد که به عنوان یک نور و منبع معنوی معرفی شده است. شاعر ابراز عشق و ارادت خود به شمس دین می‌کند و بیان می‌کند که تمامی معانی و مفاهیم عرفانی را از او می‌گیرد. همچنین به باده‌نوشی عاشقان و حال و هوای مجلس عشق اشاره دارد. او تأکید می‌کند که اگر کسی به سوی خانقاه یا بیت‌الله می‌رود، باید در مسیرش با رهروان شمس دین همراه باشد. در نهایت، شمس دین به عنوان نعمتی الهی و مقدس مورد ستایش قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: در این دنیا، عالم مانند سایه‌ای است که بر روی نور ایمان و دین قرار دارد و هر کسی به نوبه خود از آن نور بهره‌مند می‌شود.
هوش مصنوعی: من شمس دین را بسیار دوست دارم و به خاطر او جانم را فدای او می‌کنم. قسم به جان شمس دین.
هوش مصنوعی: با تو به زبان عارفانه صحبت می‌کنم؛ این حرف‌ها از بیان شمس دین سرچشمه می‌گیرند.
هوش مصنوعی: نور دین مانند نوری است که از خورشید می‌تابد. اکنون من نشان و اثری از این خورشید را به تو می‌دهم.
هوش مصنوعی: مجلس عشق جایی است که ما در آن غرق در شادی و نشئگی هستیم، همچون کسانی که در حال نوشیدن باده و لذت بردن از عشق هستند، به ویژه عشق به شمس دین.
هوش مصنوعی: اگر قصد سفر به خانه خدا را داری، با پیروان شمس دین همراه شو.
هوش مصنوعی: نعمت الله، سید و شخصیت برجسته‌ای است، هرچند که او نیز از میان بندگان و پیروان شمس دین به حساب می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.