ما عاشق چشم مست عشقیم
سرمست می الست عشقیم
سودا زدگان باده نوشیم
شوریده و می پرست عشقیم
گلدستهٔ باغ لایزالیم
پیوسته چو گل به دست عشقیم
از هستی خویش نیست گشتیم
هستیم چنانکه مست عشقیم
در خلوت خانهٔ خرابات
رندانه حریف مست عشقیم
مائیم که ماهی محیطیم
افتاده به دام شست عشقیم
گه سید و گاه بنده باشیم
گه عالی و گاه پست عشقیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق عمیق و شورانگیز نسبت به معشوق است. شاعر از حالت‌های مختلفی همچون مستی، سرمستی و جنون به خاطر عشق سخن می‌گوید. او خود را به‌عنوان گلی در باغ عشق توصیف می‌کند و می‌گوید که در عالم عشق دیگر به هستی خود اهمیت نمی‌دهد. در خلوات و بین دوستان، شاعر بیانگر تنوع موقعیت‌هایش است که گاهی سید (آزاد) و گاهی بنده (مقید) عشق است. در کل، شعر تجلی عشق ناب و بی‌پیرایه‌ای است که هر چه بر آن می‌گذرد، انسان را در دنیای دیگری غرق می‌کند.
هوش مصنوعی: ما به خاطر چشم‌های جذاب عشق، مجنون و سرمست شراب محبت هستیم.
هوش مصنوعی: دل باختگان و شیداها، ما عاشق شراب و عشق هستیم.
هوش مصنوعی: ما همچون گلی در دست عشق، همواره در جستجوی زیبایی و جاودانگی هستیم.
هوش مصنوعی: ما از وجود خود خارج شده‌ایم و به طوری هستیم که گویی در عشق سرمست شده‌ایم.
هوش مصنوعی: در تنهایی خانهٔ خراباتی، ما دوستانی هستیم که به عشق مست و شیدا هستیم.
هوش مصنوعی: ما افرادی هستیم که در دنیایی غنی از عشق و زیبایی غرق شده‌ایم، اما به نوعی در چنگال آن گرفتار شده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما گاهی مقام والایی داریم و گاهی در موقعیت پایین‌تر قرار می‌گیریم، اما همواره عشق را در زندگی‌مان تجربه می‌کنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.