توبه از می کجا کنم نکنم
ترک رندی چرا کنم نکنم
نکنم توبه از می و رندی
بنده هرگز خطا کنم نکنم
بزم عشق است و عاشقان سرمست
جای دیگر هوا کنم نکنم
دامن ساقی و لب ساغر
تا قیامت رها کنم نکنم
جز به دُردی درد دل جانا
درد خود را دوا کنم نکنم
کشتهٔ تیغ عشق مطلوبم
طلب خونبها کنم نکنم
عشق سید که راحت جان است
از دل خود جدا کنم نکنم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این غزل درباره توبه و ترک لذتهای زندگی، به ویژه مینوشی و رندی، تردید دارد. او از خود میپرسد چرا باید از این خوشیها دست بکشد. بزم عشق و شادی را ارزشمند میداند و نمیخواهد از عشق و لذتهای آن دست بکشد. همچنین او به دوستی و عشق واقعی اشاره کرده و خواهان ادامهٔ این احساسات عمیق است. به طور کلی، شاعر درگیر کشمکش بین عشق و توبه است و نمیتواند تصمیم نهایی بگیرد.
هوش مصنوعی: چگونه از نوشیدن شراب توبه کنم؟ چرا نباید از سرزندگی و شیطنت دست بکشم؟
هوش مصنوعی: من هرگز از نوشیدن شراب و خوشگذرانی توبه نمیکنم و هر چقدر هم که خطا کنم، از این کار دست نخواهند کشید.
هوش مصنوعی: محفل عشق برقرار است و عاشقان در حال شادی و مستی هستند. من جایی دیگر را در نظر ندارم و قصد تغییر وضعیت فعلی را ندارم.
هوش مصنوعی: من هرگز دامن ساقی و لبه ساغر را تا ابد رها نخواهم کرد.
هوش مصنوعی: فقط با نوشیدن باده میتوانم درد دل خود را تسکین دهم و به چیز دیگری فکر نکنم.
هوش مصنوعی: من عاشق کسی هستم که تیغ عشقش مرا به قتل رسانده است، حال آیا باید برای این عشق دیوانهوار از او طلب خونبها کنم یا نه؟
هوش مصنوعی: عشق سید که آرامش جان من است، هرگز آن را از دل خود جدا نخواهم کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.