شاه نعمت‌الله ولی » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۲۰۲ بسی نقشی که بر دیده کشیدیم به جز نور جمال او ندیدیم چون کمالات را نهایت نیست به آخر هم بدان اول رسیدیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و کمال است. شاعر بیان می‌کند که در تمام زیبایی‌هایی که دیده، تنها نور چهره محبوبش را می‌بیند. او همچنین به این نکته اشاره می‌کند که کمالات و زیبایی‌ها انتهایی ندارند و در نهایت به همان نکته ابتدایی و اصلی می‌رسد.
هوش مصنوعی: بسیاری از تصاویری که در ذهنمان ثبت کرده‌ایم، تنها زیبایی و نور چهره او را نشان می‌دهد و چیز دیگری نمی‌بینیم.
هوش مصنوعی: چون کمالات هرگز به انتها نمی‌رسند، بنابراین ما هم در انتها به همان نقطه‌ای که در ابتدا بودیم بازگشتیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
جوابش داد کاین ما هم شنیدیم
درستی را بدان قایم ندیدیم
چه مقصود ار چه بسیاری دویدیم
که از مقصود خود بویی ندیدیم
بسی زاری و دلتنگی نمودیم
بسی خواری و بی برگی کشیدیم
بسی در گفتگوی دوست بودیم
[...]
هر آن نقشی که بر دیده کشیدیم
به جز نور جمال او ندیدیم
به گرد نقطه چون پرگار گشتیم
به آخر هم بدان اول رسیدیم
چو قطره غرق بحر عشق گشتیم
[...]
خوش آن کز گرد ره سویت رسیدیم
به دیده گردی از کویت کشیدیم
در آن منزل که ما اکنون رسیدیم
دم آخر ز یک تا صد که دیدیم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.