هوش مصنوعی: این شعر به مفهوم یگانگی و یکپارچگی هویت اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که حقیقت واقعی در باطن و ظاهر یکی است و هر کسی که به این حقیقت نگریسته، آن را درک می‌کند. به عبارتی، نمای ظاهری و باطنی یکسان‌اند و هویت حقیقی تنها یک وجود دارد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که حقیقتی که وجود دارد، هم در آغاز و هم در پایان، یک هویت مشخص دارد و این حقیقت هم در جنبه‌های درونی و هم در جنبه‌های خارجی‌اش قابل مشاهده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به مفهوم یگانگی و یکپارچگی هویت اشاره دارد. شاعر بیان می‌کند که حقیقت واقعی در باطن و ظاهر یکی است و هر کسی که به این حقیقت نگریسته، آن را درک می‌کند. به عبارتی، نمای ظاهری و باطنی یکسان‌اند و هویت حقیقی تنها یک وجود دارد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که حقیقتی که وجود دارد، هم در آغاز و هم در پایان، یک هویت مشخص دارد و این حقیقت هم در جنبه‌های درونی و هم در جنبه‌های خارجی‌اش قابل مشاهده است.
هوش مصنوعی: کسی که نظاره‌گر حقیقت باشد، می‌بیند که ظاهر و باطن یکسان و هماهنگ هستند و هیچ تفاوتی بین آنها وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هرک او مطلوب پیغمبر بود
زیبدش بر فرق اگر افسر بود
تا دم آخر دمی آخر بود
که عنایت با تو صاحب سِر بود
بر گرفتاری که بی یاور بود
جای رحمت باشد ار کافر بود
آینه چندان که روشن تر بود
روی خود دیدن در او خوشتر بود
دل بود آئینهٔ گیتی نما
در نظر صاحبدلی را گر بود
خوش سر داری و ما سردار آن
[...]
هر کرا دلق ریا در بر بود
از سگان کوی واپس تر بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.