چو تسبیح از خواهر این اسرار بشنود
بزد یک نعره و بر دار شد زود
چو ببریدند یکسر جمله اعضاش
جدا کردند از کل جمله اجزاش
چو در باطن تجلی نور حق دید
فدا کرد او سر و زین سر نگردید
اناالحق می‌زد و می‌گفت ای دوست
چو می‌دانم که می‌دانیم نیکوست
ببینم کین تن خاکی به ناسوت
فدا گردد به جان از بهر لاهوت
اگر این را به پیشت هست مقدار
بیامرزش که با من کرد این کار
مناجاتش در آن سروقت این بود
چو صادق بود در دعوی چنین بود
تو را نیز ار بود این استطاعت
که باطن را کنی روشن به طاعت
درون گر پاک داری چون برونت
ز نور حق شود روشن درونت
بنی آدم شوی آنکه مکرم
ز نور حق رسد فیضت دمادم
ز فیض حق درونت جوش گیرد
به زورت عشق در آغوش گیرد
بدانی خویش را آن دم ز معشوق
بر آری نعرهٔ مستی به عیوق
همی گویی انالحق همچو حلاج
ستانی از ملایک در شرف باج
بنی آدم گروهی بس شریفند
لطیفند و شریفند و ظریفند
بنی آدم نباشد هر خسیسی
نباشد چون فرشته هر بلیسی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان یک تجربه عمیق معنوی و کشف حقایق الهی می‌پردازد. خواهر از اسرار آگاهی می‌یابد و در پی آن حرکتی شدید انجام می‌دهد. وقتی اعضای بدنش را قطع می‌کنند، او در باطن حقیقت نور الهی را می‌بیند و جان خود را فدای آن می‌کند، با تأکید بر اینکه انسان باید بداند که فدای جسم خاکی برای لاهوت است. او به این معنا می‌رسد که انسانی که باطنی پاک دارد، به نور خداوند راه پیدا می‌کند و از فیض او بهره‌مند می‌شود. شاعر به بزرگی انسان‌ها اشاره می‌کند و آنها را لطیف و شریف می‌داند و تأکید می‌کند که بنی آدم نباید به مثل هر کسی باشد، بلکه باید به مقام والای خود واقف باشد.
هوش مصنوعی: وقتی خواهر این اسرار را می‌شنود، مانند تسبیح که دانه‌هایش از هم جدا می‌شوند، ناگهان فریادی می‌زند و سریعاً خود را آماده می‌کند.
هوش مصنوعی: زمانی که تمام اعضای او را از هم جدا کردند، آنها را از کل وجودش نیز جدا کردند.
هوش مصنوعی: وقتی که در باطن، نور حقیقت را مشاهده کرد، جانش را فدای آن کرد و دیگر به خود نپرداخت.
هوش مصنوعی: او می‌گفت: ای دوست، من حقیقت را می‌شناسم و چون می‌دانم که تو هم می‌دانی، خوب است که این را با هم درمیان بگذاریم.
هوش مصنوعی: ببینم آیا این تن خاکی به خاطر روح الهی فدای جان می‌شود؟
هوش مصنوعی: اگر این اتفاق برای تو بیفتد، باید قدر او را بدانی و برایش نیکوئی‌ها را به یاد داشته باشی، چون آنچه با من کرد، کار درستی نبود.
هوش مصنوعی: دعای او در آن زمان این بود که چون در ادعای خود راستگو بوده، این گونه باشد.
هوش مصنوعی: اگر تو هم این توانایی را داشتی که با انجام عبادات و کارهای خوب درون خود را روشن‌کنی، این کار را می‌کردی.
هوش مصنوعی: اگر دل و درون خود را پاک نگه‌داری، آن‌گاه همچون بیرونت، درونت نیز با نور حقیقت روشن خواهد شد.
هوش مصنوعی: انسان باید به گونه‌ای رفتار کند که از نور الهی بهره‌مند شود و این رضایت و کرامت را همیشه در زندگی‌اش احساس کند.
هوش مصنوعی: از رحمت الهی در وجودت شور و نشاط ایجاد می‌شود و به قدرتی که داری، عشق در آغوش تو قرار می‌گیرد.
هوش مصنوعی: زمانی که دل عاشق به عشق معشوق برسد، شور و هیجان خاصی او را فرا می‌گیرد و نمی‌تواند احساسات خود را کنترل کند.
هوش مصنوعی: تو در حال بیان حقایق بزرگی هستی، مانند حلاج که روحانیون و فرشتگان را وادار به پرداخت هزینه‌های معنوی و مادی می‌کند.
هوش مصنوعی: انسان‌ها گروهی بسیار باارزش و باوقار هستند، که دارای صفاتی نیکو و لطیف‌اند.
هوش مصنوعی: بنی آدم، انسان‌ها، نباید مثل هر شخص بی‌ارزش و خسیسی باشند. بلکه باید همچون فرشتگان، معنویت و نیکی را در وجود خود پرورش دهند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.