ای شده لعل لب تو شکرافشان در سخن
از لب لعلت روانست آب حیوان در سخن
از لبان تو شکر چینی کند روح القدس
چون شود شیرین دهانت شکرافشان در سخن
نکته جانی تو گویی یک زمان خامش مباش
مهر سلطانی تو داری سکه بنشان در سخن
صوفی صافی بدرد جامه بر خود همچو گل
کآن لب چون غنچه گردد بلبل الحان در سخن
در بدن جان می فزاید بوسه تو زآن دهان
وز شکر در می فشاند لعلت ای جان در سخن
مهر یاقوت از دهان برگیر تا پیدا شود
این حلاوتها که لعلت راست پنهان در سخن
در سخن تو شکرافشانی و من حیران تو
عندلیب بی نوا خاموش و بستان در سخن
ای تو با بنده چو یوسف با زلیخا در مقال
بنده با تو همچو هدهد با سلیمان در سخن
از زبان خلق دایم جان و آن بشنیده ایم
هر دو داری ای صنم این در لب و آن در سخن
مطرب من قول تست ای من غزل گو بهر تو
حال بر من شد دگر پرده مگردان در سخن
از میان تو مرا مویست دایم در دهان
وز دهان تو مرا تنگست میدان در سخن
تو سخن می گویی و خوبان عالم خامشند
لشکری خاموش به چون هست سلطان در سخن
گر بنالم از غمت عیبم مکن کایوب را
دم بدم می آورد ایذای کرمان در سخن
سایه بر کارم فگندی تا چنین گویا شدم
ذره را آوردی ای خورشید تابان در سخن
سیف فرغانی درمهای تو چون شاید نثار
حضرت اوراست که زرسنج میزان در سخن
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و شیرینی لبان معشوق پرداخته و از تأثیر آن بر دل و جان شاعر سخن میگوید. شاعر لبان معشوق را لعل و شکرین میداند و تأکید میکند که سخن او پر از معنا و حلاوت است. همچنین به کنایه میگوید که معشوق باید در گفتار خود همچنان شیرین باشد و از سکوت پرهیز کند، چرا که کلام او به دلهای عاشق تاثیر میگذارد. شاعر به وجود احساسات عمیق و شور و شوق در دلش اشاره میکند و از توانایی معشوق در جلب توجه و آرامش سخن میگوید. در نهایت، اشاراتی به مقایسهی معشوق با شخصیتهای معروف و داستانی مانند یوسف و زلیخا و هدهد و سلیمان دارد، تا نشان دهد عشق و زیبایی او فراتر از کلمات است.
هوش مصنوعی: لبهای تو مانند لعل جلا یافتهاند و زیبایی کلامت همچون آب حیات در جریان است.
هوش مصنوعی: روحالقدس از لبان تو شکر میچینی، زیرا که وقتی دهانت شیرین سخن میگوید، همه را شگفتزده میکند.
هوش مصنوعی: بیا یک لحظه سکوت کن و به زیباییهای درونت فکر کن. ارزش والای تو همانند یک سکه گرانبهاست که باید در کلامت به نمایش بگذاری.
هوش مصنوعی: عالمی که خالص و سادهدل است، مانند گلی است که زیبا و دلنشین است. او مانند بلبل در هنگام سخن گفتن، صدا و آهنگی دلپذیر دارد.
هوش مصنوعی: بوسهی تو به جان من انرژی و زندگی میبخشد و از زبان شیرینت، گلوی من از شکر لبریز میشود. ای جان، لعل تو در کلامت جلوهگر است.
هوش مصنوعی: عشق و محبتهای باارزش خود را از درون خود بیرون بیاور تا زیباییهای واقعی و لذتبخش آنها که در کلام تو نهفته است، آشکار شود.
هوش مصنوعی: در صحبتهای تو زیبایی و جاذبهای وجود دارد که مرا به حیرت میاندازد. من مانند یک بلبل بیصدا هستم که در این باغ از سخنان تو خاموش ماندهام.
هوش مصنوعی: شما همچون یوسف در نزد زلیخا هستید و بنده در گفتگو با شما شبیه هدهد در کلام سلیمان است.
هوش مصنوعی: این بیت به نوعی به ارتباط میان زیبایی و سخن گفتن اشاره دارد. گویا سخنانی که از مردم درباره تو گفته میشود، برای تو جانفزا و جذاب است، و تو نیز از آنها آگاه هستی. به نوعی، زیبایی تو در لب و گفتارت نمایان است و این دو با هم در ارتباطند.
هوش مصنوعی: ای مطرب، به من قول بده که از داستانهای عاشقانهام بگو. حالا که حال و هوای من تغییر کرده، در گفتار خود پردهبرداری نکن.
هوش مصنوعی: در بین ما، همیشه سخنانی از تو در ذهن من وجود دارد و نمیتوانم به راحتی از آنها عبور کنم. از صحبتهای تو، فضایی محدود و تنگ برای گفتگو برایم ایجاد میشود.
هوش مصنوعی: تو صحبت میکنی و بهترینهای دنیا در سکوت هستند، مانند لشکری که در برابر سلطان، بدون صدا و حرکت باقی میماند.
هوش مصنوعی: اگر از درد فراق تو شکایت کنم، عیبم نگذار، چون شخصیت ایوب در هر دم از درد و رنجش سخن میگوید.
هوش مصنوعی: مرا در کارهایم سایهای انداختی تا به این روشنی سخن بگویم. ای خورشید تابان، تو ذرهای را به من آوردی.
هوش مصنوعی: درمهای تو همچون طلا و نقرهای هستند که به افتخار و بزرگی وجود او نثار میشوند، زیرا سخن او از دقت و ارزشی بالایی برخوردار است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.