... پیش دل من خاک یکی جرعه بهست

از چرخ که کاسۀ سر عالم اوست

از چرخ کهن محنت و دردم تازه ست

وز نالۀ من همه جهان آوازه ست ...

شاها ز غمت زمانه چون دلتنگیست

پیروزۀ چرخ هر زمان از رنگیست

دی از سر تو بر آسمان یک گز بود ...

جام طربم زناگه از دست افتاد

کارم ز فرا ز چرخ در پست افتاد

در چشمۀ زندگانیم ماهی عمر ...

آن ماه که چرخ بر رخش مهر آرد

نقاش ازل مثل رخش ننگارد ...

عمر تو درین هوس هبا خواهد شد

کز چرخ امید تو وفا خواهد شد

اندیشه نمی کنی که این جان عزیز ...

... زین پس منم ودلی قناعت اندوز

دانم که شکم خاره تر از چرخ نیم

و او نیز بقرصی بسرآرد هر روز

... گفتی که برفت مطربی از یادش

امروز به چرخ می رسد فریادش

مانا که شکوفه سیم مطب دادش

نه باد قبولی ز هنر می جهدم

نه چرخ اساس دولتی می نهدم

از عمر بشکرم که بهر گونه که هست ...

از گردش چرخ بی خرد می ترسم

در هر حالی ز نیک و بد می ترسم ...

... وی صبح زمانه را بدم گلشن کن

وی چرخ برای کوری دیدۀ شب

چشمم بچراغ صبحدم روشن کن

سبحان الله ز گردش چرخ برین

بی شرکت من غمی نیاید بزمین ...

... چون شمع زرشته پا فرو پیچیده

شد ساق سمن گون تو از گردش چرخ

همچون دو کی رشته برو پیچیده

... که بودش عصای ستون متکا

که از اوج چرخش بیک دستبرد

فکندند ناگه بتحت الثری ...

... چو دوک این یکی ریسمان در گلو

چو چرخ آن یکی کنده بر دست و پا

یکی برکشیده رک از تن چو چنگ ...

... آن بد که بشکنند سرش روی مال را

می جست چرخ پایۀ قدر تو عقل گفت

اولی تر آن بود که نجویی محال را ...

... آنکه از یک اثر تربیت انعامش

چرخ گردن زبن دندان بنهاد مرا

خجلم از سرکلکش که ز دریای کرم ...

ایا سرفرازی که خورشید پر دل

که تندابرش چرخ او راست مرکب

ز بیم تو با تیغ گردد همه روز ...

... شوی پی سپر همچو چوب معلم

برت تیر چرخ ار نباشد مؤدب

از آسیب قهر تو دریا مقعر ...

... ز نعل سمندت که ناخن وش آمد

همی خارد اندام خود چرخ اجرب

بدرگاه تو چرخ را قربت آنگه

چو من بنده آنجا نباشد مقرب ...

... سایۀ اقبال تو پاینده می باید مدام

گر نتابد آفتاب از چرخ گو هرگز متاب

بسکه بر جانت دعای خیر میگویند خلق ...

... مثل او خواجه ندیدست بخواب

نزد اوج شرفش چرخ نژند

پیش فیض کرمش نیل سراب ...

... که ندیدست سپهرش پایاب

تیر چرخ ار نبود مادح تو

چرخ از خود کند او را پرتاب

سرخ رویست حسودت زیراک ...

... در چشم من کشد بستم میل آتشین

از سرمه دان چرخ چو پرتو زند شهاب

می دید از مسافت ده میل چشم من ...