|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات نشان‌دهنده احساس ناباوری و ناامیدی شاعر از فقدان علم، دین و زیبایی‌های زندگی هستند. شاعر به سوی آسمان اشاره می‌کند و از رفتن ماه (نماد زیبایی و نور) و یا شاه سخن (نماد دانایی و حکمت) گلایه می‌کند. به‌طور کلی، این اشعار هم‌دردی با فقدان‌ها و ناامیدی‌ها را ابراز می‌کنند.
هوش مصنوعی: ای عالم، دانش و علم از حضور تو دور شد و ای دین محمدی، حمایت و پشتیبانی‌ات از بین رفت.
هوش مصنوعی: ای چرخ، به دور خود بچرخ و حالا که زندگی زیبا و دلنشین گذشته، بدان که زمان به سر رسیده و خوشی‌ها رفته‌اند. ای سخن، در این لحظه به یاد گذشته باش که روزگاری خوب در کنار تو بوده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.