سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹ بویی که مرا ز وصل یار آمد رفت و آن شاخ جوانی که به بار آمد رفت گیرم که ازین پس بودم عمر دراز چه سود ازو کانچه به کار آمد رفت
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به ناکامی در عشق و زودگذر بودن جوانی اشاره می‌کند. او می‌گوید که بوی وصال محبوب از او دور شده و جوانی او هم به سر آمده است. حتی اگر عمر بلندی داشته باشد، چه فایده‌ای دارد وقتی که شوق و لذت عشق از دست رفته است.
هوش مصنوعی: بوی خوشی که از عشق محبوبم به مشامم رسید، از بین رفت و جوانی من که به اوج خود رسیده بود، نیز از دست رفت.
هوش مصنوعی: اگر فرض کنیم که از این پس عمر طولانی داشته باشم، چه فایده‌ای دارد وقتی که هر چیزی که برایم سودمند بود، گذشته و رفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.