سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹

بویی که مرا ز وصل یار آمد رفت

و آن شاخ جوانی که به بار آمد رفت

گیرم که ازین پس بودم عمر دراز

چه سود ازو کانچه به کار آمد رفت