|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر به ما یادآوری می‌کند که چه زمانی از غم و اندوه جهان رهایی خواهیم یافت و اینکه تا چه زمانی به دنبال خواسته‌های خود خواهیم بود. او می‌گوید اگر به خواسته‌های واقعی و درونی خود نپردازیم، از مکان‌های مختلف (مثل مسجد و میکده) تنها چیزی جز نان و نیازهای سطحی به دست نخواهیم آورد. به نوعی دعوت به خودشناسی و توجه به خواسته‌های واقعی زندگی است.
هوش مصنوعی: تا چه زمانی می‌خواهی از غم و غصه‌های این دنیا فرار کنی؟ تا چه زمانی آرزو داری که به همه خواسته‌هایت برسی؟
هوش مصنوعی: اگر برای خودت چیزی نخواهی و خواسته‌ات را در خودت نیابی، نه از این مسجد چیزی به دست می‌آوری و نه از آن میکده.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.