سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۷۶ خود ماه بود چنین منور که تویی یا مهر بود چنین سمنبر که تویی گفتی که برو نکوتری گیر از من الله الله ازین نکوتر که تویی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت‌ها شاعر به زیبایی و نورانیت شخصی اشاره می‌کند و از او به عنوان ماهی روشن و یا مهرگونه‌ای یاد می‌کند. او از این شخصیت می‌خواهد که از نیکی‌هایش بهره‌برداری کند و ابراز حیرت می‌کند که آیا می‌توان نیکی‌ای بالاتر از او یافت.
هوش مصنوعی: شما مانند ماه هستید که نورش به روشنی می‌افزاید، یا شاید شما همانند خورشیدی هستید که در آسمان فعالیت و روشنایی دارد.
هوش مصنوعی: گفتی که برو و از من چیزی خوب بگیر، ولی هیچ چیز از این خوب‌تر از خود تو نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.