سنایی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۷۶

خود ماه بود چنین منور که تویی

یا مهر بود چنین سمنبر که تویی

گفتی که برو نکوتری گیر از من

الله الله ازین نکوتر که تویی