هوش مصنوعی: این شعر به بیان غم و درد دل انسان اشاره دارد. شاعر می‌پرسد با دیگران درباره غمش چه باید گفت و از آنها چه امیدی دارد. او توصیه می‌کند که باید در دنیای خود، با تمام اوضاع و احوالش، زندگی کرد و در نهایت به آرامش و ناز در دنیای خویش دست یافت.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان غم و درد دل انسان اشاره دارد. شاعر می‌پرسد با دیگران درباره غمش چه باید گفت و از آنها چه امیدی دارد. او توصیه می‌کند که باید در دنیای خود، با تمام اوضاع و احوالش، زندگی کرد و در نهایت به آرامش و ناز در دنیای خویش دست یافت.
هوش مصنوعی: با دل کسی چه می‌توانی از غم خود بگویی، وقتی که از چشم دیگران چه می‌خواهی پیدا کنی؟
هوش مصنوعی: برای خودت دنیایی بساز که تمام خوبی‌ها و بدی‌ها را در بر بگیرد، سپس با آرامش و شکوه در آن دنیا زندگی کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خواهم که کنون با تو بگویم غم خویش
در پرتو نور تو بگیرم کُم خویش
گر درد مرا نمیکنی مرهم تو
باری بکن ای پسر مرا محرم خویش
گر عقل تو کامل است کم خور غم خویش
هرکس را عالمی و تو عالم خویش
کس ماتم تو، چنانکه باید، نکند
بر خود بگری و خود بکن ماتم خویش
ای دل مطلب زدیگران مرهم خویش
خود باش به هر درد دلی محرم خویش
تنها بنشین و خود همی خور غم خویش
ور همدمت آرزو کند همدم خویش
ای دل مطلب زدیگران مرهم خویش
خودباش بهر درد دلی محرم خویش
تنها بنشین و خود همی خور غم خویش
ور همدمت آرزو کند هم دم خویش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.