هوش مصنوعی: این شعر از شاعر دعوت می‌کند که اگر به نزد محبوبی می‌روی، پیراهن چرب را کنار بگذار. زیرا زمانی که محبوب به تو نزدیک شود، خوشحالی و عشق باعث می‌شود که آن پیراهن به آتش بیفتد. در واقع، این شعر نمادی از قربانی کردن دنیا و لذت‌های مادی برای دستیابی به عشق و خوشبختی است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر از شاعر دعوت می‌کند که اگر به نزد محبوبی می‌روی، پیراهن چرب را کنار بگذار. زیرا زمانی که محبوب به تو نزدیک شود، خوشحالی و عشق باعث می‌شود که آن پیراهن به آتش بیفتد. در واقع، این شعر نمادی از قربانی کردن دنیا و لذت‌های مادی برای دستیابی به عشق و خوشبختی است.
هوش مصنوعی: هرگاه که به نزد کسی محبوب و دلبر خود می‌روی، لباس نرم و خوشایند خود را از تن درآور.
هوش مصنوعی: چون تو را به شادمانی در آغوش بگیرم، آتش دل اهتمام مرا در آغوش نرم و چرب تو شعله‌ور می‌شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا در نزنی به هرچه داری آتش
هرگز نشود حقیقت حال تو خوش
اندر یک دل دو دوستی ناید خوش
ما را خواهی خطی به عالم درکش
یک تیر بنام من ز ترکش برکش
وآنگه بکمان عشق سخت اندرکش
گر هیچ نشانه خواهی اینکه دل و جان
از تو زدنی سخت و ز من آهی خوش
این آتش عشق تو خوش است ای دلکش
هرگز دیدی آتش سوزندهٔ خوش
تا از من می جهی چو دود از آتش
چون دود بر آتشم من ای دلبر کش
با آن رخ دلفروز و زلف سرکش
خوش نیستی ای چو جهان ناخوش و خوش
ای دل به سفر چرا نبندی مفرش
کاندر حضرت عیش نمی باشد خوش
چون آهن آب داده اندر آتش
نرمی میکن دلا و سختی می کش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.