ای جان جهان کبر تو هر روز فزونست
لیکن چه توان کرد که وقت تو کنونست
نشگفت اگر کبر تو هرگز نشود کم
چون خوبی دیدار تو هر روز فزونست
عالم ز جمال تو پرآوازه شد امروز
زیرا که جمال تو ز اندازه برونست
در زلف تو تاب و گره و بند و شکنجست
در چشم تو مکر و حیل و زرق و فسونست
تا من رخ چون چشمهٔ خورشید تو دیدم
چشمم ز غم عشق تو چون چشمهٔ خونست
ای رفته ز نزدیک سنایی خبرت هست
کز عشق تو حال من دل سوخته چونست
از مهر تو چون نقطهٔ خونست دلم زانک
بر ماه ترا دایرهٔ غالیه گونست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و کبر محبوب خود اشاره میکند و میگوید که هر روز کبر او بیشتر میشود، اما او نمیتواند این وضعیت را تغییر دهد. زیبایی محبوبش باعث مشهور شدن او در عالم شده است، چرا که جمال او فراتر از حد و اندازه است. شعر برای تشریح جذابیت محبوب از زلف و چشمش استفاده میکند و بیان میکند که دیدن روی او چشمان شاعر را پر از غم کرده است. در نهایت، شاعر به حال دل سوختهاش از عشق و ناتوانی در رسیدن به محبوب میپردازد.
هوش مصنوعی: ای جان جهان، غرور تو هر روز بیشتر میشود، اما چه کنیم که اکنون زمان توست.
هوش مصنوعی: تعجبی ندارد که به خاطر غرور تو، هیچ وقت کم نشود، زیرا زیبایی دیدار تو هر روز بیشتر میشود.
هوش مصنوعی: امروز به خاطر زیبایی تو، جهان پر از نام و آوازه شده است، زیرا زیبایی تو فراتر از حد و اندازههای معمول است.
هوش مصنوعی: زلف تو پر از تاب و گره و زیبایی است و در چشمانت هم فریب و ترفند و جادو وجود دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که من چهرهات را مانند خورشید دیدم، چشمانم از غم عشق تو به مانند چشمهای پر از خون شده است.
هوش مصنوعی: ای آن که از نزد سنایی رفتهای، آیا از حال دلم که بر اثر عشق تو سوخته و پریشان است، خبر داری؟
هوش مصنوعی: دل من به عشق تو مانند نقطهای از خون است، زیرا تو برای من مانند دایرهای زیبا و درخشان هستی که ماه را در خود میگنجاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
بنگر به ترنج ای عجبیدار که چونست
پستانی سختست و درازست و نگونست
زردست و سپیدست و سپیدیش فزونست
زردیش برونست و سپیدیش درونست
گستاخی نظاره ما جرم جنونست
ورنه دل ازین بیادبی غرقه به خونست
چون ابر بر افتاده مگریید درین باغ
چون برق مخندید که خنده نه شگونست
صد بادیه [را] توشه یک گام فزون نیست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.