همواره جفا کردن تا کی بود ای دلبر
پیوسته بلا کردن تا کی بود ای دلبر
من با تو دل یکتا وانگه تو ز غم تشنه
چون زلف دوتا کردن تا کی بود ای دلبر
پیراهن صبر ما اندر غم هجرانت
چون چاک قبا کردن تا کی بود ای دلبر
بی روی چو خورشیدت بیچاره سنایی را
گردان چو سها کردن تا کی بود ای دلبر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به محبوب خود خطاب می‌کند و از او می‌پرسد که تا کی باید به او جفا کند و بلا بر سر او آورد. او احساس می‌کند که دردی عمیق از جدایی و رنج دارد و به محبوبش می‌گوید که صبرش دیگر طاق شده است. شاعر با استفاده از تشبیهات و تعبیرات مختلف، از احساس تنهایی و نیاز به حضور محبوبش سخن می‌گوید و به شکلی عاطفی از وضعیت نابسامان خود ابراز نارضایتی می‌کند.
هوش مصنوعی: هر چه قدر که با من بدی می‌کنی، تا کی ادامه خواهد داشت، ای محبوب؟ تا کی باید گرفتار این مشکلات باشم؟
هوش مصنوعی: من با تو یک دل هستم و تو هم از غم روی من چون زلفی که دو تا شده، دلخوشی‌ات تا کی ادامه دارد؟ ای محبوب من.
هوش مصنوعی: پیراهن صبر ما در غم دوری تو مانند پارچه‌ای پاره شده است. نمی‌دانیم تا چه زمانی می‌توانیم این وضعیت را تحمل کنیم، ای محبوب.
هوش مصنوعی: ای دلبر، تا کی می‌خواهی بی‌روی تو، سنایی را در عذاب بگذاری؟ تو مانند خورشید برای من گرما و روشنی می‌آوری، اما بی‌حضور تو حال و روز من همچون سها (پرنده‌ی زیبا) در غم و اندوه است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.