گنجور

 
سام میرزا صفوی

مردی بسیار شریف است و متقی و پرهیزکار مدتی بامر قضای مشهد مقدسه و هرات اشتغال داشت و در آن کار رعایت امانت و دیانت میکرد در شعرید طولی داشت چنانکه بخود لازم کرده که هر شعری که باشد جواب گوید . اما تخلص مرا که عبارت از سامی است و بدو نسبتی ندارد غصب کرده و این از اهل امانت بعید و از روش دیانت بسیار بسیار دور است.