گنجور

 
سام میرزا صفوی

از مردم معتبر شیراز بود و در میانه اهل فضل بخوش طبعی و ادراک ممتاز، ولی تخلص میکرد . این رباعی از اوست :

غم را ز من و مرا گریز از غم نیست

یاران قدیم را گریز از هم نیست

غم خوی بمن کرده و من خوی بغم

همچون من و غم دو یار در عالم نیست