۵۵- میر عبدالباقی
از سادات اصفهانست و تولیت مزار فایض انوار امامزاده زین العابدین که در شهر مذکور است تعلق بدو دارد و بقدر مولویتی دارد. پیوسته نهال قامت سهی قدان در باغ دل میکارد و قواعد شعری صاحب وقوف است و در پختن اطعمه بسیار چابک دست بواسطه آنکه طعامی اختراع کرده و مقبولی نام نهاده و مقبول حضرت صاحبقرانی شده او را هم مقبولی نام کرده اند. اما بواسطه تردد بسیار در اردو . نامقبول شده. جامی:
به مقبولی کسی را دسترس نیست
قبول خاطر اندر دست کس نیست
میر مذکور جواب سبحه الابرار گفت اما مشهور نشد و مثنوی دیگری در تصوف اهل سنت گفته که حکم همایون دارد . اما اشعار عاشقانه بسیار دارد این مطلع از آن جمله است :
نازکی بین چو ببوسم لب او را بخیال
شود آزرده لبش چون نگرم روز وصال
باعتقاد من اگر مصرع آخر را چنین خوانند بهتر است « بود آزرده در او چون نگرم روز وصال »
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.