گنجور

 
سام میرزا صفوی

از سادات اصفهانست و تولیت مزار فایض انوار امامزاده زین العابدین که در شهر مذکور است تعلق بدو دارد و بقدر مولویتی دارد. پیوسته نهال قامت سهی قدان در باغ دل میکارد و قواعد شعری صاحب وقوف است و در پختن اطعمه بسیار چابک دست بواسطه آنکه طعامی اختراع کرده و مقبولی نام نهاده و مقبول حضرت صاحبقرانی شده او را هم مقبولی نام کرده اند. اما بواسطه تردد بسیار در اردو . نامقبول شده. جامی:

به مقبولی کسی را دسترس نیست

قبول خاطر اندر دست کس نیست

میر مذکور جواب سبحه الابرار گفت اما مشهور نشد و مثنوی دیگری در تصوف اهل سنت گفته که حکم همایون دارد . اما اشعار عاشقانه بسیار دارد این مطلع از آن جمله است :

نازکی بین چو ببوسم لب او را بخیال

شود آزرده لبش چون نگرم روز وصال

باعتقاد من اگر مصرع آخر را چنین خوانند بهتر است « بود آزرده در او چون نگرم روز وصال »