گنجور

 
سام میرزا صفوی

سیدی آدمی صفت و خلیق است در بعضی اوقات تولیت نصریه تبریز باو تعلق داشت حالیا احتساب ممالک محروسه بدو مرجوعست و در آن کار خطیر کمال کم آزاری را شعار خود ساخته و سلوک او با مردم بسیار بسیار نیکوست این مطلع و رباعی از اوست.

دل، مرا کشته آن غمزه ی پر فن میخواست

لله الحمد چنانشد، که دل من میخواست

شوق تو ز تن برون نخواهد رفتن

تا جان ز بدن برون نخواهد رفتن

گفتی که برون کن ز دلت مهر مرا

این از دل من برون نخواهد رفتن