ای جهانبخشی که روز و شب چو نور آفتاب
فیض احسان تو فایض بر سماوات است و ارض
سرمه از خاک رهت کردن فلک را فرض عین
میکشد در دیده خود میکند بر عین فرض
عرض حالم راست طولی میکنم زان احتراز
مختصر کاری است کارم چیست چندین طول و عرض
باید احسانی چنان کردن که بعد از خرج راه
قرض خود بگزارم و بازم نباید کرد قرض
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ستایش خداوند و نعمتهای او پرداخته است. شاعر با اشاره به نور و فیض خداوند، به اهمیت احسان و نیکی در زندگی اشاره میکند. او بیان میکند که باید احسانی انجام دهد که بعد از خرج، نیازی به بازپرداخت نباشد و از این رو باید کارهایش مختصر و مفید باشد. شعر در کل به اهمیت بخشش و نیکوکاری در زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: ای حق که روز و شب مانند نور خورشید، بخشش و نعمتهای تو بر آسمانها و زمین جاری است.
هوش مصنوعی: فلک به خاطر تو به خاک مسیر تو افتاده و سرمه میسازد، به طوری که در چشمانش تصویر تو را مجسم کرده و آن را به عنوان حقیقت میبیند.
هوش مصنوعی: من میخواهم حال و احوال خود را بهطور مستقیم بیان کنم، اما از این که میخواهم بهجای توضیح مفصل به صورت مختصر بگویم. در واقع، کار من چیست که اینقدر دراز و طولانی میشود؟
هوش مصنوعی: برای انجام نیکی باید به گونهای عمل کنیم که پس از صرف هزینه، نیازی به قرض گرفتن نداشته باشیم و در واقع نباید به قرض گرفتن متوسل شویم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شاه فرماید چو عزم صید را بر خوش فرض
پر کند سهمش جهانی را زطول و عمق و عرض
پیل مست از دیده موران مفر خواهد بقرض
لنگ گردد پای در تحت الثری ازگاو ارض
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.