ای آنکه ترا مدح و ثنا می گویم
نامت چوبرم، نام خدا می گویم
خواهم ز درت بار سفر بربندم
تا حال ثنا، کنون دعا می گویم
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای آنکه ترا مدح و ثنا می گویم
نامت چوبرم، نام خدا می گویم
خواهم ز درت بار سفر بربندم
تا حال ثنا، کنون دعا می گویم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر با ستایش و ذکر نام محبوبش، به نوعی خود را به خداوند مربوط می‌داند. او از خدای خود می‌خواهد که در سفرش، از در محبوبش بهره‌مند شود و در این لحظه‌ی دعا و ثنا، احساسات خود را ابراز می‌کند.
هوش مصنوعی: ای کسی که من در ستایش و تحسین تو سخن می‌گویم، هرگاه نام تو را بر زبان می‌آورم، در واقع نام خدا را به زبان می‌آورم.
هوش مصنوعی: می‌خواهم از در خانه‌ات بروم و سفر را آغاز کنم، اما در حال حاضر فقط دعا می‌کنم و تو را ستایش می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر موی تو را مشک خطا می گویم
در تاب مرو که من خطا می گویم
بالای تو گر به سرو گفتم به مرنج
زیرا که حدیث ناروا می گویم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.