هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به عیب‌جویی و انتقاد دیگران از خود اشاره می‌کند و بیان می‌کند که خود از عیب‌های آنها صحبت نمی‌کند. او مانند آفتاب پاک و بی‌غش است و اگر بنا بر انتقام باشد، به خون عیب‌جویان رحم نخواهد کرد. در پایان نیز به وضعیت روحی و زندگی آنها اشاره دارد که در صورت مردگی و بی‌تحرکی، هیچ تلاشی برای اصلاح آنها نخواهد کرد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به عیب‌جویی و انتقاد دیگران از خود اشاره می‌کند و بیان می‌کند که خود از عیب‌های آنها صحبت نمی‌کند. او مانند آفتاب پاک و بی‌غش است و اگر بنا بر انتقام باشد، به خون عیب‌جویان رحم نخواهد کرد. در پایان نیز به وضعیت روحی و زندگی آنها اشاره دارد که در صورت مردگی و بی‌تحرکی، هیچ تلاشی برای اصلاح آنها نخواهد کرد.
هوش مصنوعی: ای کسی که همیشه از من عیب‌جویی می‌کنی، من هیچ‌گاه درباره خودم و حالت تو صحبت نمی‌کنم.
هوش مصنوعی: من همچون آفتاب بر تیغ پاکدامن خودم ایستاده‌ام و اگر این‌طور نبود، هیچ رحم و مروتی به تو نمی‌کردم.
هوش مصنوعی: اگر تو مرده‌ای و روح‌ات از پایین به تو نرسد، مانند شعله نیستی که بتوانی به من پروازی بدهی. من به تو توجهی نخواهم کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.