گنجور

 
سلیم تهرانی
سلیم تهرانی » دیوان اشعار » غزلیات »

شمارهٔ ۶۹۲

ای به غیر از من ناکام، به کام همه کس

باده ی وصل تو چون آب، به جام همه کس

به کسی هر نفس الفت نتوان کرد ای دل

چون کبوتر منشین بر لب بام همه کس

باده ی ناب چه خاصیت خاصی دارد

که حلال تو شد ای شیخ و حرام همه کس

هرکه تقصیر کند، مطلب من فوت شود

صید من می پرد از حلقه ی دام همه کس

قاصد آورد به یاران خبر یار سلیم

بود در نامه بجز نام تو نام همه کس