هوش مصنوعی: این شعر دربارهی زیبایی و بلندی قامت محبوب است که مانند گل و سرو زیباست. شاعر به این موضوع اشاره میکند که کسی که از دلسوزی و محبت بیبهره بوده، اکنون در غیاب محبوب، به حالتی رسیده که دل محبوب میخواسته است. در واقع، این ابیات به عشق و دلتنگی میپردازد و نشان میدهد که دوری از معشوق چگونه بر حال و روز عاشق تاثیر میگذارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر دربارهی زیبایی و بلندی قامت محبوب است که مانند گل و سرو زیباست. شاعر به این موضوع اشاره میکند که کسی که از دلسوزی و محبت بیبهره بوده، اکنون در غیاب محبوب، به حالتی رسیده که دل محبوب میخواسته است. در واقع، این ابیات به عشق و دلتنگی میپردازد و نشان میدهد که دوری از معشوق چگونه بر حال و روز عاشق تاثیر میگذارد.
هوش مصنوعی: میگویند کسی که زیباییاش مانند گل است و کسی که قامتش چون سرو بلند و راست است.
هوش مصنوعی: کسی که انتظار داشت به خاطر بدرفتاریاش نابود شود، حالا بیتو به وضعیتی رسیده که تو آرزویش را داشتی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این آب که خضر ازو بقا خواسته است
وز غیرتش آب زندگی کاسته است
از قوت فواره نگشتست بلند
کز جای ز تعظیم تو برخاسته است
ای آنکه ترا خانه آراسته است
عمر تو در افزونی آن کاسته است
در هر گل این زمین، چو شبنم هر روز
صد چون تو نشسته است و برخاسته است
روی تو که رشک ماه ناکاسته است
باغی است که از هر گلی آراسته است
گر زان که خدا نیز وفائی بدهد
آنی که دل من از خدا خواسته است
غیر از تو بساط عیش آراسته است
در آتش رشک جان من کاسته است
او با تو به جائی که دلش خواسته است
دل بی تو چنان شد که دلت خواسته است
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.