بخر پند و مکن حکمت فروشی
خموشی کن خموشی کن خموشی
چو دهقانر است پنهان دانه در گل
در آخر یابد از آندانه حاصل
و گر بگشود خاک و وانمودش
بغیر از ناامیدی نیست سودش
تو را حکمت چو حرفی در دل آرد
گرش پوشیده داری حاصل آرد
شود آن حرف فعل و از تو زاید
جهانی را چو خور روشن نماید
گر آوردی بلب جزء هوا شد
گهر رفت از کف و جانت گدا شد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این اشعار به اهمیت حفظ حکمت و دانایی اشاره می‌کند. او می‌گوید که نباید حکمت را به راحتی به نمایش گذاشت و باید حواسمان به پرورش آن باشد. مانند دانه‌ای که در دل خاک پنهان شده و در نهایت حاصل می‌دهد، حکمت نیز در سکوت و آرامش رشد می‌کند. اگر آن را فراموش کنیم و به نمایش بگذاریم، تنها ناامیدی به بار می‌آورد. در نهایت، لازم است که هر دانشی که داریم در دل نگه‌داریم تا به فعلی مثبت و مفید تبدیل شود و جهان را روشن کند.
هوش مصنوعی: با دیگران مشورت کن و در مورد مسائل حکمت و دانایی مبادله نکن. بهتر است سکوت کنی و به تفکر بپردازی. سکوت داشته باش و از گفتن بی‌مورد خودداری کن.
هوش مصنوعی: مثل یک کشاورز که دانه‌اش را در خاک پنهان کرده، در نهایت از همان دانه نتیجه و میوه‌ای خواهد دید.
هوش مصنوعی: اگر زمین (خاک) به تو کمک کند و چیزی را به نمایش بگذارد، جز ناامیدی نمی‌توان امیدی به آن داشت.
هوش مصنوعی: اگر دانش و حکمت در دل تو باشد، حتی اگر آن را پنهان کنی، باز هم اثر خود را خواهد داشت و نتیجه خواهد داد.
هوش مصنوعی: اگر آن گفتار به عمل درآید، جهانی به وجود خواهد آمد که مانند خورشید، روشنی بخش خواهد بود.
هوش مصنوعی: اگر به خیال و آرزوهای خود بپردازی، ارزش‌های واقعی را از دست می‌دهی و در نهایت روح و وجودت به بی‌ارزشی می‌رسد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.