داده ام جا به سر هوای تو را
می زنم بوسه خاک پای تو را
سر من جان من بلاگردان
قد سر تا به پا بلای تو را
خواه بنواز و خواه بگدازم
که به جان می‌خرم رضای تو را
مهر و ماه اوفتاده از نظرم
تا بدیدم مها لقای تو را
چون کنم شکر اینکه ایزد داد
در کفم رشتهٔ ولای تو را
زاهد از حق بهشت می‌طلبد
من سر کوی با صفای تو را
نظری بر صغیر کن جز تو
که نوازد شها گدای تو را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و ارادت خود به معشوق سخن می‌گوید. او از وضعیتی که به خاطر عشق به معشوق دچار است، می‌گوید و ابراز می‌کند که هر گونه نزدیکی یا دوری از او را با عشق و جانش می‌خرد. شاعر به زیبایی معشوق اشاره کرده و رابطه‌ی خود را با او طوری توصیف می‌کند که همه چیز در زندگی‌اش تحت تأثیر این عشق قرار دارد. او همچنین از زاهدانی که به دنبال بهشت هستند، انتقاد می‌کند و می‌گوید که او تنها به دنبال عشق و توجه معشوق خود است. در کل، شعر تمجید از عشق و اهمیت آن در زندگی انسان را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: من به عشقت پناه داده‌ام و با عشق و شوق به خاک پای تو بوسه می‌زنم.
هوش مصنوعی: سر من و جان من، سپر بلای تو هستند و از سر تا پایم برای تو فدای تو آماده‌ام.
هوش مصنوعی: خواه مرا نوازش کن یا مرا بسوزان، من رضایت تو را با جان و دل می‌خرم.
هوش مصنوعی: خورشید و ماه از دید من غایب شدند تا اینکه تو را دیدم و زیبایی‌ات را مشاهده کردم.
هوش مصنوعی: چطور می‌توانم سپاسگزاری کنم که خداوند رشته‌ی محبت و همراهی تو را در دستانم قرار داده است؟
هوش مصنوعی: زاهد به دنبال بهشت از خداوند است، اما من فقط آرزوی دیدار تو در کوی خوش رنگ و سرشار از صفای تو را دارم.
هوش مصنوعی: نگاهی به جوانان داشته باش، زیرا فقط تو می‌توانی مثل شهاب بر زندگی گداهای خودت اثر بگذاری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.