بخش ۳۶ - در بیان حاضر شدن حقیقت اشیاء در عرصه کربلا به یاری آن موجد ماسویٰ
چون علی فرمود در میدان نظر
دید حاضر ماسویٰ را سر به سر
چه نبی و چه وصی و چه ملک
چه زمین و چه زمان و چه فلک
بحر و کوه و طیر و وحش و مار و مور
آب و خاک و باد و نار و تلخ و شور
فوق و تحت و نور و ظلمت، نیک و بد
رعد و برق و ابر و باران، دیو و دد
رطب و یابس عدل و ظلم و مهر و کین
زیر و بالا، فرق و جمع و کفر و دین
ضعف و قوت، سقم و صحت، فصل و وصل
عیش و ماتم، شادی و غم، فرع و اصل
هرچه کو را بود نامی از وجود
در عیان و در نهان نابود و بود
گشته حاضر جمله بهر یاری اش
لیک مات از سطوت و قهاری اش
آری آری در حضور ذوالجلال
از خلایق کیست قادر بر مقال
تا کند نزد وی اظهار وجود
جز که باشد لال پیش شاه جود
شمس گوید ذرّه را کای بیادب
دعوی هستی کنی پیشم عجب
هستی تو هست فرع ذات من
از تو آن زیبد که باشی مات من
ممکن بیچارة ذوالمسکنه
در حضور قادر ذوالسلطنه
چون کند اظهار هستی گو بمیر
جز که اندازد سر از ذلّت به زیر
ممکن مسکین عجب دارم نمود
خویش را چون پیش سلطان وجود
ممکن عاجز که شاه ذوالکرم
کرد هستش ورنه بود اندر عدم
چون به نزد حق ز هستی ره زند
جز که بر کوی عدم خرگه زند
لاجرم بودند اشیاء محو و مات
بر جلال و حال آن سلطان ذات
زهره نی کس را که پیشش دم زند
جز که جان را بر شرار غم زند
نی بلند از کس صدایی زآن همه
جز صدای طبل و جنگ و همهمه
بی صدا وز سطوت حق مرتعش
یک صدا برپا بُد آن هم ز العطش
التفات او را کجا بر ماسوا
جز بر اطفال یتیم بینوا
گشته یکجا خشک اندر جای خویش
مر صدا را کرده گم در نای خویش
تا علی بیند مگر فَر اله
کرد رو بر ممکنات آن لحظه شاه
کای گروه ممکن اندر نشأتین
چیست حاجت مر شما را با حسین(ع)
دارم اینک دل به حاجتمند خویش
هر که دارد حاجتی آید به پیش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، علی (ع) در میدان نظر به همه موجودات عالم مینگرد و میبیند که هرچه هست، چه انسانها، چه مخلوقات دیگر، چه خوبی و چه بدی، همگی در مقابل عظمت و قدرت حق مات و مبهوتاند. او متوجه میشود که هیچ موجودی نمیتواند در حضور خداوند از خود سخن بگوید و همه باید در برابر این عظمت سر تعظیم فرود آورند. هیچ کس نمیتواند خود را به خداوند نزدیک کند مگر آنکه وجودش را فراموش کند و در برابر سلطان هستی خاضع باشد. بنابراین، هر موجودی که در محضر خداوند قرار میگیرد، باید احساس عجز و فقر خود را در برابر او درک کند و از او درخواست امداد کند. علی (ع) به موجودات یادآوری میکند که برای رفع نیازها و درخواستها باید به سوی خداوند بروند و از او یاری بخواهند.
هوش مصنوعی: وقتی علی در میدان جنگ صحبت کرد، نگاهی به اطراف انداخت و مشاهده کرد که تمام موجودات غیر از خداوند در آنجا حاضر هستند.
هوش مصنوعی: نه پیامبری، نه وصیای، نه ملکی وجود دارد، نه زمینی، نه زمانی و نه آسمانی.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف عناصر و موجودات طبیعی میپردازد. اشاره به دریا، کوه، پرندگان، حیوانات وحشی، مارها، مورچهها، آب، خاک، باد، آتش و طعمهای تلخ و شور دارد. به طور کلی، ترکیبی از زیباییها و عناصر زندگی در طبیعت را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: این جمله به تضادها و دوگانگیهای مختلف اشاره دارد؛ از تفاوتهایی مانند بالا و پایین، روشنایی و تاریکی، خوب و بد، و پدیدههای طبیعی مانند رعد و برق، ابر و باران، تا موجودات مختلفی مانند جن و حیوانات. بهطور کلی، به تنوع و اختلافاتی که در زندگی وجود دارد پرداخته شده است.
هوش مصنوعی: هر چیزی در زندگی، چه خوب و چه بد، چه محبت و چه دشمنی، در کنار هم وجود دارند و با هم در تضاد هستند. این تضادها شامل عدالت و ظلم، دین و نفاق، و دیگر مفاهیم مهم است که نشاندهندهٔ پیچیدگی و تنوع زندگی انسان است.
هوش مصنوعی: قوت و ضعف، درست و نادرست، جدایی و وصل، خوشی و ناراحتی، شادی و اندوه، چیزهای فرعی و اصلی.
هوش مصنوعی: هر کسی که نامی از وجود دارد، چه در ظاهر و چه در باطن، در نهایت محو و نابود خواهد شد.
هوش مصنوعی: همه برای کمک به او آمدهاند، اما از قدرت و عظمت او مات و مبهوت شدهاند.
هوش مصنوعی: بله، در برابر عظمت و جلال خداوند، چه کسی از مخلوقات میتواند سخن بگوید یا ادعایی داشته باشد؟
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که فردی که در حضور شخصی مهم و با نفوذ قرار دارد، باید به گونهای رفتار کند که خود را نشان دهد، اما اگر نتواند به درستی صحبت کند و اظهار وجود کند، مانند کسی خواهد بود که در مقابل یک پادشاه ثروتمند، بیصدا و خاموش است.
هوش مصنوعی: شمس به ذرّهای میگوید: ای بیادب، چطور جرأت میکنی که خود را وجودی مستقل جلوهدهی در حالی که در برابر من قرار داری؟ این کار واقعاً تعجبآور است.
هوش مصنوعی: وجود تو قسمتی از وجود من است و این تنها به تو میآید که در برابر من تسلیم باشی.
هوش مصنوعی: شاید انسان بیچاره و نیازمند در حضور پروردگار توانمند و صاحب حکومت به راحتی به آرزوهایش دست یابد.
هوش مصنوعی: وقتی کسی وجود خود را نشان میدهد و به دنبال جایگاهی است، آنگاه باید بمیرد جز اینکه از خواری و ذلت خود رهایی یابد.
هوش مصنوعی: من ممکن است حالتی عجیب داشته باشم که در مقابل سلطان هستی، خود را نشان دهم.
هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم این است که ممکن است فردی ناتوان و عاجز باشد، اما این ناتوانی به دلیل وجود خصلتهای خوب و کریمانهی آن شخص است. در غیر این صورت، آن فرد هیچگونه وجودی ندارد و نمیتواند در دنیای واقعی ظهور کند.
هوش مصنوعی: وقتی که انسان به درگاه خداوند میرسد و از وجود خود عبور میکند، جز در جایی که نشانهای از عدم و نیستی باشد، نمیتواند اقامت کند.
هوش مصنوعی: بنابراین، همه اشیا در برابر شکوه و حال آن پادشاه وجود محو و ناپدید بودند.
هوش مصنوعی: هیچکس جرأت نمیکند در مقابل او صحبت کند، جز آنکه دلش پر از غم و اندوه باشد.
هوش مصنوعی: هیچ صدایی از هیچ کس نمیآید، جز صدای طبل و جنگ و همهمهی Surround که به گوش میرسد.
هوش مصنوعی: بیصدا و به خاطر عظمت حق، همه چیز به لرزه درآمده بود و صدایی به گوش میرسید که ناشی از عطش بود.
هوش مصنوعی: این جمله به بیان توجه و محبت خداوند اشاره دارد که تنها به یتیمان بینوا و نیازمندان معطوف شده است. در واقع، نوعی تأکید بر این است که ما نمیتوانیم انتظار داشته باشیم که کسی به جز یتیمان و ضعیفان به ما توجه کند.
هوش مصنوعی: در یک مکان ساکن و بیحرکت شده است، صدا را در درون خودش به فراموشی سپرده است.
هوش مصنوعی: علی با دیدن لحظهای خاص، خودش را از دیگر موجودات جدا کرد و به مقام والایی دست یافت که او را به سلطنت و رهبری بر موجودات رساند.
هوش مصنوعی: ای گروهی که در این دو دنیا (دنیا و آخرت) ممکناید، چه نیازی به حسین (ع) دارید؟
هوش مصنوعی: الان دلم پیش کسی است که به او نیاز دارم، هر کس که حاجتی دارد، میتواند به سمت او بیاید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.