وَ إِذٰا صُرِفَتْ أَبْصٰارُهُمْ تِلْقٰاءَ أَصْحٰابِ اَلنّٰارِ قٰالُوا رَبَّنٰا لاٰ تَجْعَلْنٰا مَعَ اَلْقَوْمِ اَلظّٰالِمِینَ (۴۷) وَ نٰادیٰ أَصْحٰابُ اَلْأَعْرٰافِ رِجٰالاً یَعْرِفُونَهُمْ بِسِیمٰاهُمْ قٰالُوا مٰا أَغْنیٰ عَنْکُمْ جَمْعُکُمْ وَ مٰا کُنْتُمْ تَسْتَکْبِرُونَ (۴۸) أَ هٰؤُلاٰءِ اَلَّذِینَ أَقْسَمْتُمْ لاٰ یَنٰالُهُمُ اَللّٰهُ بِرَحْمَةٍ اُدْخُلُوا اَلْجَنَّةَ لاٰ خَوْفٌ عَلَیْکُمْ وَ لاٰ أَنْتُمْ تَحْزَنُونَ (۴۹) وَ نٰادیٰ أَصْحٰابُ اَلنّٰارِ أَصْحٰابَ اَلْجَنَّةِ أَنْ أَفِیضُوا عَلَیْنٰا مِنَ اَلْمٰاءِ أَوْ مِمّٰا رَزَقَکُمُ اَللّٰهُ قٰالُوا إِنَّ اَللّٰهَ حَرَّمَهُمٰا عَلَی اَلْکٰافِرِینَ (۵۰) اَلَّذِینَ اِتَّخَذُوا دِینَهُمْ لَهْواً وَ لَعِباً وَ غَرَّتْهُمُ اَلْحَیٰاةُ اَلدُّنْیٰا فَالْیَوْمَ نَنْسٰاهُمْ کَمٰا نَسُوا لِقٰاءَ یَوْمِهِمْ هٰذٰا وَ مٰا کٰانُوا بِآیٰاتِنٰا یَجْحَدُونَ (۵۱) وَ لَقَدْ جِئْنٰاهُمْ بِکِتٰابٍ فَصَّلْنٰاهُ عَلیٰ عِلْمٍ هُدیً وَ رَحْمَةً لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ (۵۲) هَلْ یَنْظُرُونَ إِلاّٰ تَأْوِیلَهُ یَوْمَ یَأْتِی تَأْوِیلُهُ یَقُولُ اَلَّذِینَ نَسُوهُ مِنْ قَبْلُ قَدْ جٰاءَتْ رُسُلُ رَبِّنٰا بِالْحَقِّ فَهَلْ لَنٰا مِنْ شُفَعٰاءَ فَیَشْفَعُوا لَنٰا أَوْ نُرَدُّ فَنَعْمَلَ غَیْرَ اَلَّذِی کُنّٰا نَعْمَلُ قَدْ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ ضَلَّ عَنْهُمْ مٰا کٰانُوا یَفْتَرُونَ (۵۳) إِنَّ رَبَّکُمُ اَللّٰهُ اَلَّذِی خَلَقَ اَلسَّمٰاوٰاتِ وَ اَلْأَرْضَ فِی سِتَّةِ أَیّٰامٍ ثُمَّ اِسْتَویٰ عَلَی اَلْعَرْشِ یُغْشِی اَللَّیْلَ اَلنَّهٰارَ یَطْلُبُهُ حَثِیثاً وَ اَلشَّمْسَ وَ اَلْقَمَرَ وَ اَلنُّجُومَ مُسَخَّرٰاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاٰ لَهُ اَلْخَلْقُ وَ اَلْأَمْرُ تَبٰارَکَ اَللّٰهُ رَبُّ اَلْعٰالَمِینَ (۵۴) اُدْعُوا رَبَّکُمْ تَضَرُّعاً وَ خُفْیَةً إِنَّهُ لاٰ یُحِبُّ اَلْمُعْتَدِینَ (۵۵) وَ لاٰ تُفْسِدُوا فِی اَلْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاٰحِهٰا وَ اُدْعُوهُ خَوْفاً وَ طَمَعاً إِنَّ رَحْمَتَ اَللّٰهِ قَرِیبٌ مِنَ اَلْمُحْسِنِینَ (۵۶)
و چون گردانیده شود چشمهاشان بجانب اهل آتش گویند پروردگار ما مگردان ما را با گروه ستمکاران (۴۷) و ندا کردند اصحاب اعراف مردانی را که می‌شناختند ایشان را بعلامتشان گویند کفایت نکرد از شما جمع کردن مال و رجالتان و نه آنچه بودید که سرکشی می‌کردید (۴۸) آیا اینها کسانیند که سوگند می‌خوردید که ترساندشان خدا برحمتی داخل شوید بهشت را نیست ترسی بر شما و نه شما اندوهناک شوید (۴۹) و ندا خواهند کرد اهل آتش اهل بهشت را که بریزید بر ما از آب یا از آنچه روزی کرد شما را خدا گویند بدرستی که خدا حرام گردانید اندو را بر ناگروندگان (۵۰) آنانی که گرفتند دینشان را بهزل و بازیچه و فریقتشان زندگانی دنیا پس امروز فراموش می‌سازیمشان چنان که فراموش کردند ملاقات روزشان این روز را و بودنشان که بآیتهای ما انکار می‌ورزیدند (۵۱) و بتحقیق دادیم ایشان را کتابی که تفصیل دادیم آن را بر علم هدایت و رحمت از برای گروهی که می‌کردند (۵۲) آیا انتظار می‌برند مگر تأویلش را روزی که بیاید تأویلش خواهند گفت آنان که فراموش کردند آن را از پیش بتحقیق آمدند رسولان پروردگار ما بحق پس آیا باشد مر ما را از شفیعان پس شفاعت کنند از برای ما یا برگردانیده شویم بدنیا پس کنیم جز آنچه بودیم می‌کردیم بحقیقت زیان کردند بنفسهاشان و گم شد از ایشان آنچه بودند که افترا می‌کردند (۵۳) بدرستی که پروردگار شما خدائیست که آفرید آسمانها و زمین را در شش روز پس مستولی شد بر عرش می‌پوشاند پرده شب روز را که می‌جوید آن را شتاب‌کنان و آفتاب را و ماه را و ستارگان را تسخیر شدها بامر او آگاه باشید مر او راست آفرینش و فرمان بزرگست خدا پروردگار جهانیان (۵۴) بخوانید پروردگارتان را از راه خشوع و پنهانی بدرستی که او دوست ندارد حدگذرندگان را (۵۵) افساد مکنید در زمین بعد از اصلاحش و بخوانید او را از ره بیم و امید بدرستی که رحمت خدا به نیکوکاران (۵۶)
روی ایشان را بگردانند چون
سوی دوزخ تا ببینند آن شئون
این چنین گوید کای پروردگار
با ستمکاران مکن ما را تو یار
بر تو یا رب می بریم اینک پناه
تا که با ایشان نباشیم از گناه
هم کنند اصحاب اعراف این نداء
بر رجالی که شناسند از صفاء
می بگویند از شما ننمود دفع
این عذاب انصار و یار و جمع و نفع
بودتان کبر از فقیران وز ثقات
در حیات بی قرار بی ثبات
زین عذاب آن عُجب و استکبارتان
هیچ نرهاند، آتش آمد یارتان
بودتان ننگ از صُهیب و از بلال
سرکشی را این است پایان و مآل
جانب عمار و سلمان و صُهیب
میکنند اعراف اشارت ز امر غیب
کاین رجال آیا نباشند آن کسان
که شما خوردید سوگند از لسان
که بر ایشان رحمت حق کی رسد
نیستشان از حق به بخشایش مدد
این بود ارشاد تا کس ناگزیر
ننگرد از روی خواری بر فقیر
نک درآیید ای عزیزان در بهشت
کآن شما را از ازل بُد سرنوشت
بر شما نه خوف باشد از هلاک
هم نگردید از رهی اندوهناک
اهل آتش پس بر اصحاب جنان
میکنند آواز از احراق جان
می بریزید آن قدر بر ما ز آب
که شود ساکن ز ما این التهاب
یا از آنچه بر شما ربّ الانام
کرده روزی از شراب و از طعام
می بگویند این شراب و این طعام
حق تعالی کرده بر کافر حرام
آن کسان که برگرفتند از پسند
دین خود را لهو و لعب و ریشخند
زندگانیِ جهانِ بی ثبات
داد ایشان را فریب از ترّهات
پس فراموش آوریم امروزشان
شد چو نسیان دولت فیروزشان
چون گذشت از حق، گذارندش به خود
گو بمان در سهو نسیان تا ابد
مانده از دیدار معنی جمله دور
وز لِقَآءَ ربّکم هَذَاست کور
دیدن این روز را یک دم به یاد
نگذراندند از تغافل و انجماد
همچنان کایشان به آیت های ما
بودشان انکار از جهل و عمی
این کتاب از علم آوردیم ما
هم به تفصیلی بیان کردیم ما
یعنی از دانایی خود در امور
درج در وی بحرهای علم و نور
آنچه خلقان را تمام آید به کار
در امور دین و دنیا استوار
رهنما و رحمت آمد بالیقین
بر گروهی کاهل ایمانند و دین
هیچ میباشند آیا منتظر
جز که بر تأویل آن از وجه سرّ
یعنی الاّ آنکه زآن پایان کار
ظاهر آید سر به سر روز شمار
آنچه در وی باشد از وعد و وعید
عاقبت گردد هویدا بر عبید
یا چو دیدی ظاهرش محکم چنین
کن یقین کو راست تأویلی متین
ره به تأویلش ندارد هر تنی
منتظر بر وی شود جز کودنی
گر که فهمی بر چه داری انتظار
ور نفهمی کن به ظاهر اقتصار
ظاهرش از مهر و مه روشن تر است
بر خلایق تا قیامت رهبر است
باطنش بحری است بی پایان و ژرف
نیست کس را قدر فهمش حد و ظرف
جز پیمبر یا ولیّ کاملی
بر مقام لی مع الله واصلی
یَومَ یَأتِی آید اعنی روز آن
که شود بر جمله تأویلش عیان
می بگویند آن کسان کز ناصواب
ترک کردند این کتاب مستطاب
آمد از پروردگار ما رسل
بر درستی رهنمایان بر سبل
آن زمان تکذیبشان کردیم زود
باور از روزی چنین ما را نبود
پس بود آیا شفیعی بهر ما
تا کند درخواست بر ما از خدا
یا که برگردانده گردیم از محل
سوی دنیا بهر اصلاح عمل
تا به وحدانیّتش قائل شویم
هم به امر و نهی او عامل شویم
غیر از آنچه ما بر آن عامل بُدیم
زآن عملها بر جزاء قابل شدیم
بر نفوس خود به تحقیق آن کسان
کرده اند از کرده های خود زیان
گم شد از ایشان بر آنچه مفتری
بر بتان بودند اندر یاوری
تا مگر باشندشان آنها شفیع
آن زمان گردند مأیوس از جمیع
بعد از آن حق از کمال اقتدار
ذکر خلقت کرده بهر اعتبار
گوید آن پروردگار ذوالجلال
کوست ذاتش جامع کل کمال
آنکه شش روز آن سماوات و زمین
بی ز آلت آفریده است این چنین
رتبه ها یعنی شش آمد سر به سر
کو شد از هر یک به وجهی جلوه گر
شرح آن جو ، گر که داری حوصله
گفته آمد در بیان بسمله
چونکه شد ایجاد عالم بر نظام
مستوی بر عرش شد فوق التمام
عرش قلب عالم آمد در نمود
گشت مستولی بر آن شاه وجود
قلب احمد (ص) یا که عرش اعظم است
وآن سریر پادشاه اقدم است
آن چنان که شه نشیند بر سریر
بهر استیلاء به ملک مستجیر
این مثل گفت از پی فهم فِرَق
ور نه اینسان نیست استیلای حق
بلکه باشد عین استیلای او
هستی هر ممکنی بر جای او
همچو استیلای خور بر ضوء و تاب
یا چو استیلای دریا بر حباب
از سریرش گر شود شاهی جدا
تخت باشد همچنان باقی به جا
ور به فرض او شد جدا از تختگاه
عرش و مافیها شود در دم تباه
پس مثال از بهر فهم عامه است
یافت معنی مردی ار علامه است
مستوی شد پس به عرش از مشیّتش
عرش یعنی ظل رحمانیّتش
روشنی روز را او بر سبب
می بپوشاند به تاریکی شب
می بجوید روز را شب با شتاب
اندر آید از پی او را بی حجاب
آفتاب و ماه و کوکب ها تمام
امر او را شد مسخر در نظام
می بدانید اینکه اندر انتزاع
هست او را آفریدن و اختراع
چیزها یعنی شود از وی پدید
نافذ است امرش به چیزی کآفرید
خلق کرد او هر چه ز امر مستقر
هِشت در وی از توانایی اثر
یا مراد از ملک و ملکوت است آن
جسم را آورد در جنبش ز جان
بس بزرگ است او به وحدانیّتش
در الوهیّت هم اندر قدرتش
آفرینش را بود پروردگار
عالم و آدم به او دارد قرار
در پرستش سوی او آرید رو
خود چو اُدعُواْ رَبکُم فرموده او
ای غریب افتادگان در به در
شاهتان بر شهر دل دارد مقر
رو ز غربت بر دیار خود کنید
طاعت از پروردگار خود کنید
از ره پوشیدگی با عجز و درد
رو به آن سلطان دل بایست کرد
خواندن از دل خواست آن سلطان جان
گفت خواندیم از آن رو در نهان
خفیه خواندن اقرب آمد بر حضور
وز ریاء و ریب میباشد به دور
گر مراقب سوی او باشی به دل
خوانده ای حق را به نطق معتدل
مصطفی(ص) اندر غزایی رفته بود
شب به صحرائی مهول آمد فرود
آن صحابه شد بلند آوازشان
از پی تکبیر از آغازشان
گفت پیغمبر به سوی نفس خود
بازگردید از صدا نبود مدد
او بود حاضر نه غایب از شما
بشنود هر کس کند هر سان دعا
در مقام خود کند ظاهر صفی
وجه ذکر قلب ز اسرار خفی
این قدر کافی است اینجا در اساس
جمع از ذکر خفی گردد حواس
گر حواست جمع نبود در طلب
نیست ذکر آن جنبد ار بیهوده لب
حد ذکر این است و نزد حق نکوست
او ندارد مُعتَدِین را هیچ دوست
ای بسا خوانندگان خفته دل
کز خدا باشند بر خود مشتغل
ای بسا بیدار هوش خفته تن
بانگ ذکرش دم به دم تا ذوالمنن
مُعتَدِین خوانندگان غافلند
گشته از معنی به صورت مایلند
در دعاء باشد مراد و حاجتش
آنچه دور است از اراده و مشیّتش
یا کند نفرین به کس یا از ریاء
رو نماید در نماز و در دعاء
اینست نوعی از فساد اندر زمین
بر زمین نکنید افساد این چنین
بعد از آن کاصلاح آن فرمود حق
داد عالم را ز شرع خود نسق
هر عمل کآن شد مخالف با کتاب
در زمین باشد فساد و ناصواب
حق فرستاد انبیاء را بر عباد
تا برآرند از زمین بیخ فساد
هِشت ناموس از پی اصلاح ارض
نفی مفسد پس ز ارض افتاد فرض
می بخوانید از نشان آیتش
هم ز خوف قهر و طمع رحمتش
نیست هیچ از رحمتش کس بی نصیب
لیک آن بر محسنین باشد قریب
هر به او دارد به وجهی احتیاج
باشد از خوف و طمع زو لاعلاج
خواندن بی خوف و طمع آن دیگر است
ذکر آن دور از عقول اکثر است
تا کسی نبود در او سودای عشق
کی بود آگه ز استغنای عشق
آنکه جانش بند نعمت یا نواست
باشد ار ترس و طمع ، او را بجاست
لیک عاشق از دو کون آزاده است
امر جانان را به جان آماده است
حال عاشق را مپرس از چند و چون
در رهش یکسان بود عقل و جنون
نه از بهشت و دوزخ است او را خبر
نه از ثواب و نه ا ز عِقاب و خیر و شرّ
من چه گویم با تو شرح این مقام
داند آن کو رفته این ره والسلام
ناگهان است آن ز حالی گر رسید
تا رسد نک گویم از بیم و امید
گفت خواندیم هم از خوف گناه
هم ز طمع جنّت و آن قدر و جاه
تا شما را باشد از رحمت نصیب
وآن بود بهر نکوکاران قریب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این متن، موضوع گفتگو درباره وضعیت اهل آتش و اهل بهشت پس از قیامت است. کسانی که به جهنم می‌رسند از خدا می‌خواهند که آنها را با ستمکاران نبخشد و از اهل بهشت درخواست آب و غذا دارند، اما اهل بهشت می‌گویند که این مواد بر کافران حرام است. همچنین، اشاره می‌شود که این افراد دینشان را به طنز و بازی گرفته و از آیات الهی انکار کرده‌اند. در این روز، آنان در جستجوی شفیعانی هستند تا از عذاب نجاتشان دهند، ولی ناکام می‌مانند.
سپس، خداوند به آفرینش آسمانها و زمین در شش روز اشاره می‌کند و بر قدرت و سلطه‌اش بر دنیا تأکید می‌کند. از مؤمنان خواسته می‌شود که با خشوع و پنهانی خدا را بخوانند و از افساد در زمین پرهیز کنند. در نهایت، به نیکوکاران وعده رحمت الهی نزدیک داده می‌شود و اهمیت دعا و خواندن خدا به طور صادقانه یادآوری می‌گردد.
هوش مصنوعی: در آن روزی که چشم‌ها به سوی صاحبان آتش برگردانده می‌شود، آنها می‌گویند: «پروردگارا، ما را با قوم ستمکار مکن.» و اهل اعراف به مردانی که آنها را می‌شناسند فریاد می‌زنند: «جمع شما و تکبر شما چه سودی برایتان دارد؟» آیا اینها همان‌هایی هستند که قسم خوردید خدا به آنها رحم نخواهد کرد؟ «وارد به بهشت شوید، نه ترسی بر شماست و نه اندوهی خواهید داشت.» و اهل آتش به اهل بهشت می‌گویند: «دریغ از آب یا از آنچه خدا به شما روزی داده، بر ما بریزید.» آنها پاسخ می‌دهند: «اینها بر کافران حرام شده است.» کسانی که دین خود را بازیچه و سرگرمی قرار دادند و زندگی دنیا آنها را فریب داد، پس امروز ما آنها را فراموش می‌کنیم همانطور که آنها ملاقات روز خود را فراموش کردند و نسبت به آیات ما انکار کردند. و ما به آنها کتابی دادیم که با علم بر اساس آن را تبیین کردیم تا هدایت و رحمتی باشد برای قومی که ایمان دارند. آیا آنها جز انتظار تأویل آن نمی‌نشینند؟ روزی که تأویل آن بیاید، کسانی که آن را قبل فراموش کردند خواهند گفت: «به‌راستی، فرستادگان پروردگار ما با حق آمدند، آیا برای ما شفیعانی هست تا برای ما شفاعت کنند یا ما به دنیا برگردیم و غیر از آنچه می‌کردیم عمل کنیم؟» آنها خسران کردند و آنچه را که می‌ساختند از آنها گم شد. به‌درستی که پروردگار شما، خداوندی است که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید و سپس بر عرش استقرار یافت. شب را بر روز می‌پوشاند و آنها را با شتاب به دنبال هم می‌طلبد و خورشید و ماه و ستاره‌ها به فرمان او مسخرند. آگاه باشید که آفرینش و فرمان از آن اوست، خداوندی که پروردگار جهانیان است. او را با ناله و پنهانی بخوانید، زیرا او کسانی را که تجاوز میکنند دوست ندارد. و در زمین بعد از اصلاحش فساد نکنید و او را به خوف و طمع بخوانید، زیرا رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است.
هوش مصنوعی: هنگامی که چشمهاشان به سوی اهل آتش برگردانده می‌شود، خواهند گفت: "پروردگارا، ما را با گروه ستمکاران مگردان." و کسانی که در عرش‌اند، مردانی را می‌بینند که آنها را به علامت می‌شناسند و می‌گویند: "جمع‌آوری مال و قدرتتان برای شما کافی نبود، و نه آنچه در گذشته انجام می‌دادید که در برابر حق سرکشی می‌کردید." آیا این همان کسانی هستند که به خودشان می‌گفتند که خدا به رحمتش، آنان را به بهشت وارد خواهد کرد و هیچ ترس و اندوهی بر آنها نخواهد بود؟ اهل آتش به اهل بهشت ندا خواهند کرد و می‌پرسند: "بر ما از آب یا از آنچه خدا به شما داده بریزید." آنها خواهند گفت: "در حقیقت، خدا آب را بر کافران حرام کرده است." کسانی که دینشان را به بازی گرفته و زندگی دنیوی را به عنوان هدف خود قرار داده‌اند، امروز فراموش می‌شوند، همانطور که آنها روز ملاقات خود را فراموش کردند و نشانه‌های خدا را انکار کردند. ما به آنها کتابی دادیم که به تفصیل و براساس علم و هدایت و رحمت برای گروهی از مردم نازل شده است. آیا انتظار دارند که تأویل این کتاب را در روزی که می‌آید ببینند؟ آن روز، کسانی که آن را فراموش کردند می‌گویند: "راستین بودند رسولان پروردگار ما." آیا ما امیدواریم که از شفیعان باشیم و آنها بر ما شفاعت کنند یا اینکه ما را به دنیا برگردانند تا دوباره آنچه را که می‌کردیم انجام دهیم؟ آنها به خودشان زیان زده و آنچه را که به عنوان دروغ به خود نسبت می‌دادند، از بین خواهد رفت. پروردگار شما خدایی است که آسمانها و زمین را در شش روز آفرید و سپس بر عرش استیلا یافت. او شب را به روز می‌پوشاند و آفتاب، ماه و ستاره‌ها را به دست خود تسخیر کرده است. بدانید که او خالق و فرمانده بزرگ است. پروردگارتان را با خشوع و پنهانی بخوانید، زیرا او حدگذرندگان را دوست ندارد. در زمین پس از اصلاحش، فساد نکنید و او را از سر ترس و امید بخوانید، زیرا رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است.
هوش مصنوعی: آنها چهره‌های خود را به سمت دوزخ برمی‌گردانند تا آنجا را ببینند و عذاب‌ها و وقایع آنجا را مشاهده کنند.
هوش مصنوعی: این چنین می‌گوید: ای پروردگار، ما را با ستمگران تنها نگذار و کمکمان کن.
هوش مصنوعی: خدایا، به تو پناه می‌آوریم تا از گناه با این افراد دور بمانیم.
هوش مصنوعی: اصحاب اعراف، صدا می‌زنند و به مردانی اشاره میکنند که بر اساس پاکی خود شناخته می‌شوند.
هوش مصنوعی: می‌گویند که شما نتواسته‌اید این عذاب را از دوستان و یاران و جمع‌تان دور کنید.
هوش مصنوعی: وجود شما ناشی از تکبر بر فقیران و از انسان‌های پایدار و محکم است، در حالی که در زندگی خود در بی‌قراری و عدم ثبات به سر می‌برید.
هوش مصنوعی: عذاب و سختی که به شما می‌رسد، هیچ‌گاه باعث نخواهد شد که از خودپسندی و تکبر شما کاسته شود، و این آتش (مشکلات) پیش‌رو به یاری شما نخواهد آمد.
هوش مصنوعی: کارها و رفتارهای ناپسند شما به مانند شرمندگی از صهیب و بلال، نشان‌دهنده این است که این سرکشی شما به زودی به پایان خواهد رسید و عاقبت خوشی نخواهید داشت.
هوش مصنوعی: به سویی عمار و سلمان و صُهیب توجه میکنند و در آسمان نشانه‌هایی از امور غیبی را نشان می‌دهند.
هوش مصنوعی: آیا این مردان کسانی نیستند که شما از زبانشان سوگند خوردید؟
هوش مصنوعی: رحمت خداوند چگونه به آنها می‌رسد، در حالی که خودشان از حق چیزى نداشته و در طلب بخشش نیستند.
هوش مصنوعی: این پیامی است که به ما می‌گوید هرگز نباید با نگاه تحقیرآمیز یا غم‌انگیز به افراد فقیر نگاه کنیم، بلکه باید احترام و انسانیت را حفظ کنیم.
هوش مصنوعی: ای عزیزان، به بهشت وارد شوید؛ چرا که این سرنوشت شما از زمان‌های گذشته رقم خورده است.
هوش مصنوعی: هیچ ترسی از هلاک بر شما نیست و از راه ناراحت‌کننده نیز دور نخواهید شد.
هوش مصنوعی: افراد جهنم به همراهان بهشتی خبر می‌دهند که چگونه جان‌ها را می‌سوزانند.
هوش مصنوعی: لطفاً آن‌قدر آب بر ما بریزید که این اضطراب و التهاب درون ما آرام بگیرد و ساکت شود.
هوش مصنوعی: شما یا از نعمت‌هایی که خداوند به شما عطا کرده، مانند نوشیدنی و خوراک بهره‌مند شده‌اید، یا از آنچه به شما ارزانی شده لذت می‌برید.
هوش مصنوعی: می‌گویند این نوشیدنی و این غذا از سوی خداوند بر کافران حرام شده است.
هوش مصنوعی: آن افرادی که به جای توجه به اصول دین، به خوشگذرانی و مسخره‌بازی مشغولند، دین خود را به سرگرمی‌های بی‌محتوا اختصاص داده‌اند.
هوش مصنوعی: زندگی در جهانی ناپایدار، آنها را به وسوسه‌های بی‌اساس دچار کرده است.
هوش مصنوعی: پس بیاد می‌آوریم که امروز آنها مانند فراموشی، از نعمت و خوشبختی خود دور شدند.
هوش مصنوعی: زمانی که از حقیقت دور شود، به خود می‌گوید که بهتر است همیشه در فراموشی و سهو بماند و از واقعیت فاصله بگیرد.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر احساس عدم وضوح و سردرگمی در نتیجه‌ی دوری از ملاقات با کسی است که ممکن است محبوب یا معشوق باشد. شخصی که به ملاقات او چشم دوخته، اکنون به خاطر فاصله و جدایی، دچار ناامیدی و ناآگاهی شده است.
هوش مصنوعی: آنها به هیچ‌وجه یادشان نرفت که این روزها را یک لحظه هم نادیده بگیرند، در حالی که در سکون و بی‌تحرکی به سر می‌بردند.
هوش مصنوعی: آنها همچنان که از نشانه‌های ما آگاه بودند، به دلیل نادانی و تاریکی در جان خود انکار کردند.
هوش مصنوعی: ما این کتاب را که حاوی دانش و علم است به دست آوردیم و اکنون به طور دقیق و مفصل مطالب آن را توضیح داده‌ایم.
هوش مصنوعی: این جمله به این معنی است که با استفاده از دانش و آگاهی خود، می‌توان به عمق‌های وسیع علم و روشنایی دست یافت.
هوش مصنوعی: آنچه برای مردم در انجام امور دینی و دنیوی مهم و ضروری است، همواره ثابت و پایدار است.
هوش مصنوعی: راهنما و رحمت الهی به طور قطع بر مردمی که در ایمان و دین خود سستی و تنبلی دارند، نازل شده است.
هوش مصنوعی: آیا هیچ‌کس منتظر است که فقط به تفسیر و معنای خاص آن از جنبه‌ی پنهانش بپردازد؟
هوش مصنوعی: تنها در صورتی که از آن پایان کار روشن شود، تمام روزها و لحظات به شمار خواهد آمد.
هوش مصنوعی: آنچه در انسان وجود دارد از وعده‌ها و تهدیدها، سرانجام آشکار خواهد شد بر بندگان.
هوش مصنوعی: هرگاه چنین استحکامی را در ظاهر او مشاهده کردی، یقین داشته باش که تأویل آن به روشنی و استحکام خاصی نیاز دارد.
هوش مصنوعی: فقط افراد نادان و بی‌خبر هستند که منتظر درک یا فهم معنای عمیق این موضوع باشند. هر کسی نمی‌تواند به‌راحتی به تفسیر آن موفق شود.
هوش مصنوعی: اگر می‌فهمی که منتظر چه چیزی هستی، پس به آن بپرداز؛ و اگر نمی‌فهمی، تنها به ظواهر اکتفا کن.
هوش مصنوعی: شکل و چهره‌اش از خورشید و ماه زیباتر است و او تا روز قیامت رهبری برای مردم خواهد بود.
هوش مصنوعی: درون او دریایی عمیق و بی‌پایان وجود دارد و هیچ کس نمی‌تواند به درک کامل او دست یابد.
هوش مصنوعی: تنها پیامبر یا ولی کاملی وجود دارد که به مقام نزدیکی و ارتباط با خداوند دست یافته است.
هوش مصنوعی: روزی فرامی‌رسد که حقایق و معناهای تمام امور روشن و آشکار خواهد شد.
هوش مصنوعی: می‌گویند افرادی که به دلایل نادرست از مطالعه این کتاب مهم و شگفت‌انگیز دست کشیده‌اند، دچار اشتباه شده‌اند.
هوش مصنوعی: پیامبرانی از سوی خدا بر ما آمدند که ما را به راه‌های صحیح هدایت کردند.
هوش مصنوعی: ما در آن زمان به سرعت مۆمنان را دروغگو دانستیم، زیرا روزگاری نبود که این‌گونه به ما ایمان بیاورند.
هوش مصنوعی: آیا کسی وجود دارد که برای ما شفاعت کند و از خداوند درخواست کند؟
هوش مصنوعی: یا اینکه ما به دنیا با هدف اصلاح کارهایمان برگردیم.
هوش مصنوعی: برای اینکه به یکتایی خداوند اعتقاد پیدا کنیم، باید به دستورات و نهی‌های او عمل کنیم.
هوش مصنوعی: ما به جز آنچه خودمان انجام دادیم، بر اثر همان اعمال، به نتایجی دیگر دست یافتیم.
هوش مصنوعی: افراد با دقت به بررسی اعمال خود پرداخته‌اند و از نتایج کارهایشان آسیب دیده‌اند.
هوش مصنوعی: آنها که به بت‌ها پناه می‌جستند، از یادشان رفته که در چه چیزی به دروغ شایعه‌سازی کرده‌اند.
هوش مصنوعی: شاید در آن زمان، آنها به شفاعت بیایند و از همه چیز ناامید شوند.
هوش مصنوعی: پس از آن، خداوند به خاطر قدرت کامل خود، به ذکر آفرینش پرداخت تا برای تأمل و عبرت دیگران باشد.
هوش مصنوعی: پروردگار بزرگ و با عظمت که ذاتش شامل تمام کمالات است، می‌پرسد: تو کیستی؟
هوش مصنوعی: خداوندی که جهان و زمین را بدون هیچ وسیله‌ای در شش روز خلق کرده است، به این شکل است.
هوش مصنوعی: مراتب و درجات هر کدام به نحوی خود را نشان می‌دهند و هر یک جلوه‌ای خاص دارند که از هم تمایز پیدا میکنند.
هوش مصنوعی: اگر حوصله داری، داستان و توضیحات مربوط به آن وضعیت را در کلامی شیوا و روشن می‌توان یافت.
هوش مصنوعی: زمانی که جهان به صورت منظم و هماهنگ خلق شد، به مرحله‌ای کامل و عالی رسید که بر فراز عرش قرار گرفت.
هوش مصنوعی: قلب جهان به نمایش درآمد و عرش آن را به تسخیر خود درآورد، بر شاه هستی سیطره یافت.
هوش مصنوعی: قلب پیامبر اسلام، احمد (ص)، به اندازه عرش بزرگ و باعظمت است و همچون تخت پادشاهان کهن و قدیمی میباشد.
هوش مصنوعی: هرچند که پادشاه بر تخت سلطنت نشسته و قدرت را در دست دارد، اما در واقع به نوعی نیازمند کمک و پشتیبانی از دیگران است تا سلطنتش پایدار بماند.
هوش مصنوعی: این مثل بیان می‌کند که اگر کسی به درک و فهم واقعی نرسد، ممکن است نتواند قدرت و تسلط الهی را به درستی مشاهده کند و درک نکند. در واقع، ظاهراً تسلط حقیقت از دید او پنهان می‌ماند.
هوش مصنوعی: تمامی موجودات تحت تسلط و اراده‌ی او هستند و هر چیزی در جهان مطابق با خواست و اختیار او قرار دارد.
هوش مصنوعی: این بیت به تصویری از یک پدیده طبیعی اشاره دارد که در آن، نور خورشید بر سطح نورانی و تابناک تاثیر می‌گذارد، و همچنین به حالتی مشابه دریا بر روی حباب‌ها. به بیان ساده، مفهوم این است که یک نیروی قوی مثل خورشید یا دریا به راحتی می‌تواند بر همه چیز تأثیر بگذارد و آن را تحت استیلا و کنترل خود درآورد.
هوش مصنوعی: اگر هم یک پادشاه از تخت فرمانروایی خود جدا شود، اما تخت سلطنت همچنان به جای خود باقی می‌ماند.
هوش مصنوعی: اگر او به فرض از مقام بلند عرش و آنچه در آن است جدا شود، به یکباره نابود خواهد شد.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که اگر کسی بخواهد معنا و مفهوم عمیق یک موضوع را درک کند، باید از مثال‌ها و نمونه‌ها استفاده کند، به خصوص اگر آن فرد دانشمند و علامه‌ای باشد. به عبارت دیگر، برای درک بهتر و عمومی‌تر مسائل، ارائه‌ی مثال‌ها ضروری است.
هوش مصنوعی: سپس به خاطر رفتار و حرکاتش، به عرش آسمان رسید، که عرش به معنای سایه رحمت خداوند است.
هوش مصنوعی: او نور روز را به خاطر دلیلی می‌پوشاند و آن را در سایه تاریکی شب می‌پوشاند.
هوش مصنوعی: شب با سرعت به دنبال روز می‌گردد و هر بار که می‌رسد، بی‌حجاب ظهور می‌کند.
هوش مصنوعی: خورشید و ماه و ستاره‌ها همه تحت فرمان او هستند و در نظم و ترتیب خاصی به کار می‌پردازند.
هوش مصنوعی: شما می‌دانید که در بحث انتزاع، خالق بودن و ابداع کردن او به چه معناست.
هوش مصنوعی: همه موجودات به واسطه این حقیقت ظهور پیدا میکنند و فرمانش در هر آنچه که آفریده شده، جاری و موثر است.
هوش مصنوعی: او همه موجودات را بر اساس یک فرمان ثابت پدید آورد و در این خلقت، از نیرو و توانایی خود بهره گرفت.
هوش مصنوعی: مراد از جهان مادی و معنوی این است که آن جسم از روح به حرکت درآمده و جان در آن جریان دارد.
هوش مصنوعی: او به خاطر یکتایی‌اش در مقام الهی و قدرتش بسیار بزرگ است.
هوش مصنوعی: جهان و انسان به وسیلۀ خداوند خلق شده‌اند و خداوند مأمنی برای آنان است.
هوش مصنوعی: به سوی خداوند با دل و جان دعا کنید، همانطور که او در قرآن فرموده است.
هوش مصنوعی: ای کسانی که در این دنیا بی‌خانمان و بی‌سرپناه هستید، بدانید که پادشاه شما، دلش به حال شما می‌تپد و در این شهر، مرکز دل او قرار دارد.
هوش مصنوعی: از غربت به سرزمین خود بازگردید و عبادت و فرمانبرداری از پروردگار خود را انجام دهید.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به عشق و محبوبی که در دل داریم، باید با فروتنی و صبر به او نزدیک شویم، حتی اگر از درد و ناتوانی رنج می‌کشیم.
هوش مصنوعی: سلطان جان از دل خواست که بخواند و به همین دلیل ما در خفا خواندیم.
هوش مصنوعی: پنهانی خواندن حاضران نزدیک‌تر به واقعیت است و به دور از ریا و تردید میباشد.
هوش مصنوعی: اگر مراقب و توجه‌ات به او باشد، در دل خود حق را به زبانی متعادل پذیرفته‌ای.
هوش مصنوعی: مصطفی (ص) در شب به بیابانی بزرگ و هولناک رفت و در آنجا فرود آمد.
هوش مصنوعی: صحابه به خاطر تکبیر و نداهای پرشورشان مورد توجه و ستایش قرار گرفتند و آوازه‌شان به خاطر این اقدام از ابتدا بلند شد.
هوش مصنوعی: پیامبر فرمودند که به درون خود بازگردید، زیرا فقط با صدا و گفتار نمی‌توان به حقیقت رسید.
هوش مصنوعی: او همیشه در کنار شماست و به سخنان هر کسی که دعا می‌کند گوش می‌دهد، چه دعایش چه شکلی باشد.
هوش مصنوعی: در جایگاه خود، صفای دل را نمایان می‌سازد، در حالی که یاد و ذکر او از رازهای پنهان برمی‌خیزد.
هوش مصنوعی: اینکه در اینجا فقط به ذکر خفی توجه کنیم، برای ما کافی است تا حواسمان جمع شود.
هوش مصنوعی: اگر توجه‌ات را در جستجو و تلاش جمع نکرده باشی، حتی صحبت کردن درباره‌اش هم بی‌فایده است.
هوش مصنوعی: حد ذکر به این معناست که باید در یاد آوری خداوند اعتدال را رعایت کرد و در نزد او، ذکر و یاد او بهترین عمل است. کسانی که از حد خود تجاوز کنند و به افراط و تفریط بپردازند، در نزد او هیچ جایگاهی ندارند و دوست آنان محسوب نمی‌شوند.
هوش مصنوعی: بسیاری از افرادی که مشغول خواندن هستند، در دل خوابیده‌اند و از یاد خدا غافلند.
هوش مصنوعی: بسیاری از افرادی که به نظر می‌رسد هوش و توانایی‌شان محدود است، با یادآوری و ذکر نام خدا، به هوشیاری و بیداری می‌رسند. به عبارت دیگر، با توجه و یادآوری خداوند، ممکن است در زندگی خود تحولی مثبت و شگفت‌انگیز به وجود آورند.
هوش مصنوعی: خوانندگان متجاوز به حقایق، از معنای واقعی غافل شده و به ظواهر و شکل‌ها توجه دارند.
هوش مصنوعی: در دعا کردن، خواسته و آرزوی انسان می‌تواند چیزهایی باشد که به طور طبیعی یا به واسطه اراده‌اش به آنها دسترسی ندارد یا نمی‌تواند آنها را به دست آورد.
هوش مصنوعی: کسی یا به دیگران نفرین می‌کند یا در نماز و دعا به خاطر ریا و نمایش خود را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: این نوعی از فساد است، بنابراین بر روی زمین فساد نکنید.
هوش مصنوعی: پس از آنکه خداوند اصلاح امور را مقرر فرمود، علمای دین را از قوانین شرع خود راهنمایی کرد.
هوش مصنوعی: هر گونه عملی که با کتاب خدا مغایرت داشته باشد، به فساد و نادرستی در زمین منجر می‌شود.
هوش مصنوعی: خداوند پیامبران را به سوی انسان‌ها فرستاده تا فساد و نابسامانی‌های موجود در زمین را برطرف کنند.
هوش مصنوعی: هشت اصل و قانون برای بهبود وضعیت زمین لازم است و باید افرادی که فساد می‌افزایند، از این زمین کنار گذاشته شوند تا اصلاحات لازم انجام گیرد.
هوش مصنوعی: می‌نوشید از نشانه‌ی آن، هم به دلیل ترس از عذابش و هم به امید دریافت رحمتش.
هوش مصنوعی: رحمت الهی شامل حال همه است و هیچ‌کس از آن بی‌نصیب نمی‌ماند، اما کسانی که نیکوکارند، بیشتر به آن رحمت نزدیک‌ترند.
هوش مصنوعی: هر کس به نحوی به او نیازمند است، چه به خاطر ترس و چه به خاطر طمع، و این نیاز درمان‌ناپذیر است.
هوش مصنوعی: خواندن بدون ترس و امید به پاداش، نوعی دیگر است و ذکر این موضوع برای بیشتر مردم که از درک آن دورند، دشوار است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که کسی در دلش عشق نداشت، چه کسی از بی‌نیازی عشق باخبر بود؟
هوش مصنوعی: کسی که زندگی‌اش به نعمت یا هنر وابسته است، اگرچه از ترس یا طمع به آن وابسته باشد، جایش مناسب است.
هوش مصنوعی: عاشق واقعی از همه قید و بندها آزاد است و برای محبت محبوبش، جانش را آماده کرده است.
هوش مصنوعی: حال عاشق را نپرس که چه حالتی دارد؛ در مسیر عشق، عقل و جنون برای او هیچ تفاوتی ندارند.
هوش مصنوعی: او نه از بهشت و جهنم خبری دارد و نه از پاداش و کیفر، و نه تفاوت خوبی و بدی را می‌داند.
هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چگونه باید به تو بگویم که این جایگاه را تنها کسی می‌فهمد که این مسیر را پیموده باشد و دیگر هیچ.
هوش مصنوعی: به طور ناگهانی احساساتی که در دل دارم، اگر زمانی به حقیقت بپیوندد، نمی‌توانم از ترس و امیدی که دارم صحبت کنم.
هوش مصنوعی: ما به خاطر ترس از گناه و همچنین به خاطر آرزوی بهشت، مطالعه کردیم و به دنبال رتبه و مقام بودیم.
هوش مصنوعی: تا زمانی که از رحمت خدا سهمی داشته باشید، این رحمت تنها برای نیکوکاران نزدیک است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.