گنجور

 
صفی علیشاه

یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا تُوبُوا إِلَی اَللّٰهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسیٰ رَبُّکُمْ أَنْ یُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَیِّئٰاتِکُمْ وَ یُدْخِلَکُمْ جَنّٰاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا اَلْأَنْهٰارُ یَوْمَ لاٰ یُخْزِی اَللّٰهُ اَلنَّبِیَّ وَ اَلَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ نُورُهُمْ یَسْعیٰ بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ بِأَیْمٰانِهِمْ یَقُولُونَ رَبَّنٰا أَتْمِمْ لَنٰا نُورَنٰا وَ اِغْفِرْ لَنٰا إِنَّکَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ (۸) یٰا أَیُّهَا اَلنَّبِیُّ جٰاهِدِ اَلْکُفّٰارَ وَ اَلْمُنٰافِقِینَ وَ اُغْلُظْ عَلَیْهِمْ وَ مَأْوٰاهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ اَلْمَصِیرُ (۹)

ای آنان که ایمان آورده‌اید توبه نمائید بسوی خدا بازگشتی خالص شاید پروردگار شما درگذرد از شما گناهان شما را و داخل کند شما را بهشتهایی که می‌رود از زیر آنها نهرها روزی که خار نسازد خدا پیغمبر را و آنان که گرویدند با او نور ایشان می‌رود میانه دستهای ایشان و بیمینهایشان می‌گویند پروردگار ما تمام برای ما نور ما و بیامرز ما را بدرستی که تو بر هر چیز توانایی (۸) ای پیغمبر جهاد کن با کفار و منافقان و سخت بگیر بر ایشان و جایگاهشان دوزخ است و بد بازگشتی است (۹)

مؤمنان تُوبُواْ إلَی االلهِ بالوضوح

توبۀ خاص اعنی آن توبۀ نصوح

مر نصوح است از نصاحت جامه را

که به هم دوزند ثوب عامه را

یعنی آن توبه که از خرق گناه

نُصح یابد جامۀ تقوی به گاه

شاید ار هم از نصیحت باشد آن

مر به نفس خویش و نفس دیگران

شاید از این توبه مر پروردگار

از شما پوشد گناهان بیشمار

واندر آرد در بهشت پر نوا

که بود جاری ز زیرش نهرها

اندر آن روزی که رسوایی پدید

ناورد حق بر رسولی بی ندید

وآن کسان کز اهل ایمان با وی اند

در اطاعت با خدا محکم پی اند

می شتابد نورشان از پیش رو

هم به دست راست ایشان را نکو

ربّنا گویند أتْمِم نَورَنَا

تا رویم از ره به منزل هر کجا

هم بیامرز از گنه کن پاکمان

چون تویی قادر به هر چیز از نشان

ای پیمبر کن تو با کفار جنگ

با منافق سیرتان هم بی درنگ

خود درشتی کن به ایشان در قتال

دوزخ ایشان راست مأوی بی سئوال

بد بود بر کافران آن جایگاه

بازگشتی ناپسند و نابخواه