گنجور

 
صفی علیشاه

وَ إِذٰا بَلَغَ اَلْأَطْفٰالُ مِنْکُمُ اَلْحُلُمَ فَلْیَسْتَأْذِنُوا کَمَا اِسْتَأْذَنَ اَلَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ کَذٰلِکَ یُبَیِّنُ اَللّٰهُ لَکُمْ آیٰاتِهِ وَ اَللّٰهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ (۵۹) وَ اَلْقَوٰاعِدُ مِنَ اَلنِّسٰاءِ اَللاّٰتِی لاٰ یَرْجُونَ نِکٰاحاً فَلَیْسَ عَلَیْهِنَّ جُنٰاحٌ أَنْ یَضَعْنَ ثِیٰابَهُنَّ غَیْرَ مُتَبَرِّجٰاتٍ بِزِینَةٍ وَ أَنْ یَسْتَعْفِفْنَ خَیْرٌ لَهُنَّ وَ اَللّٰهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (۶۰)

و چون رسند کودکان از شما بحد بلوغ پس باید دستوری خواهند هم چنان که دستوری خواستند آنان که بودند پیش از ایشان همچنین بیان می‌کند خدا برای شما آیتهایش را و خدا دانای درست کار است (۵۹) و نشستگان از زنانی که امید ندارند تزویجی را پس نیست بر ایشان گناهی که ننهند جامه‌هاشان را غیر ظاهر سازندگان زینتی را و اینکه عفت جویند بهتر است مر ایشان را و خدای شنوای داناست (۶۰)

چون رسند اطفالتان بر احتلام

اذن پس باید که خواهند این است عام

همچو آنکه گشت بالغ پیش از آن

حق کند آیات خود روشن چنان

کو بود دانا به حال و راستکار

حکم از دانش کند بر استوار

وآن زنان که قاعد و آزاده اند

گشته پیر و از نکاح افتاده اند

نیستشان یعنی امید از شوهری

تا برند از عمر در پیری بری

پس بر ایشان نیست جرمی گر نهند

مر ثیاب خویش کز کلفت رهند

لیک در حالی که نی ظاهر کنند

موضع زینت که آن نبود پسند

عفت ار جویند لیکن بهتر است

کآن زن پیر و جوان را درخور است

بشنود حق زآنچه با مردان سخن

می کنند ایشان و داند مکر زن

آگه است اعنی ز اسرار نهان

زآن تبرّج چیست تا مقصودشان