گنجور

 
صفی علیشاه

وَ أَقِیمُوا اَلصَّلاٰةَ وَ آتُوا اَلزَّکٰاةَ وَ أَطِیعُوا اَلرَّسُولَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ (۵۶) لاٰ تَحْسَبَنَّ اَلَّذِینَ کَفَرُوا مُعْجِزِینَ فِی اَلْأَرْضِ وَ مَأْوٰاهُمُ اَلنّٰارُ وَ لَبِئْسَ اَلْمَصِیرُ (۵۷) یٰا أَیُّهَا اَلَّذِینَ آمَنُوا لِیَسْتَأْذِنْکُمُ اَلَّذِینَ مَلَکَتْ أَیْمٰانُکُمْ وَ اَلَّذِینَ لَمْ یَبْلُغُوا اَلْحُلُمَ مِنْکُمْ ثَلاٰثَ مَرّٰاتٍ مِنْ قَبْلِ صَلاٰةِ‌ اَلْفَجْرِ وَ حِینَ تَضَعُونَ ثِیٰابَکُمْ مِنَ اَلظَّهِیرَةِ وَ مِنْ بَعْدِ صَلاٰةِ اَلْعِشٰاءِ ثَلاٰثُ عَوْرٰاتٍ لَکُمْ لَیْسَ عَلَیْکُمْ وَ لاٰ عَلَیْهِمْ جُنٰاحٌ بَعْدَهُنَّ طَوّٰافُونَ عَلَیْکُمْ بَعْضُکُمْ عَلیٰ بَعْضٍ کَذٰلِکَ یُبَیِّنُ اَللّٰهُ لَکُمُ اَلْآیٰاتِ وَ اَللّٰهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ (۵۸)

و برپای دارید نماز را و بدهید زکاة را و فرمانبرید رسول را باشد که شما رحمت کرده شوید (۵۶) مپندار البته آنان را که کافر شدند عاجزکنندگان در زمین و جایگاه ایشان آتش است و هر آینه بد است آن جای بازگشت (۵۷) ای آن کسانی که ایمان آوردید باید که دستوری خواهند آنان که مالک شد یمینهاتان و آنان که نرسیده‌اند بحد احتلام از شما سه بار پیش از نماز صبح و وقتی که می‌نهید جامه‌هاتان از میان روز و از بعد نماز خفتن سه عورتست مر شما را نیست بر شما و نه بر ایشان گناهی بعد از آنها گروندگان باشند بر شما بعضیشان بر بعضی همچنین بیان می‌کند خدا برای شما آیتها را و خدا دانای درست کردار است (۵۸)

گو بپا دارید ای مردم نماز

هم زکات فرض بدهید از نیاز

هم نمایید از پیمبر پیروی

رحم کرده مر شوید و هم قوی

می مپندار ای رسول ارجمند

کافران عاجز کنندة حق شوند

آتش ایشان راست مأوا و مصیر

بس بد است آن بازگشت و آن سریر

مؤمنان باید که رخصت در دخول

از شما خواهند بی نقص و نکول

بندگان و کودکان روزی سه بار

کودک ناگشته بالغ آشکار

وقت فجر و وقت وضع جامه ها

نیمروز اعنی پی قیلوله را

همچنین بعد از عشاء که این سه وقت

هست عورت آشکار و هِشته رخت

بعد از این سه وقت آیند ار درون

نیست جرمی بر شما و ایشان کنون

باید اعنی جمله اوقات و مقام

اذن از مولات خود خواهد غلام

مر غلام بالغ اعنی در نمود

کاذن خواهد چون کند بر وی ورود

غیر بالغ لیک دارد اختصاص

که اذن خواهد اندر این سه وقت خاص

بر شما باشند زیرا در طواف

بعض بر بعض این نباشد پس خلاف

خود ممالیکند یعنی روز و شب

مر موالی را به خدمت در طلب

گر همیشه اذن خواهند از نهج

آید اندر کارشان عُسر و حرج

همچنین آیات را سازد عیان

حق که دانا و حکیم است از بیان